Organizacja Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Organizacja Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku NAFO (Northwest Atlantic Fisheries Organization) – międzynarodowa organizacja rządowa monitorująca zasoby i zarządzająca połowami w wodach północno-zachodniego Atlantyku.

Założona została w 1979 roku jako następczyni Międzynarodowej Komisji Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku ICNAF (International Commission of the Northwest Atlantic Fisheries). W swojej konwencji Covention on Future Multilateral Cooperation in the Northwest Atlantic Fisheries organizacja określiła jako swoje zadania: optymalne wykorzystanie, racjonalne zarządzanie i ochrona zasobów rybnych przez międzynarodowe konsultacje i współpracę w wyżej określonych wodach[1].

Organy organizacji[edytuj | edytuj kod]

  • Rada Naukowa – doradza Komisję Rybacką i kraje z wodami przybrzeżnymi w sprawach szacunku biomasy SSB gatunków ryb z obszarów określonych w konwencji. Jej naukową publikacją jest NAFO Journal of Northwest Atlantic Fishery Science.
  • Rada Generalna – odpowiada za sprawy wewnętrzne organizacji i stosunki międzynarodowe. Prezes rady jest jednocześnie prezydentem NAFO.

Współpraca międzynarodowa[edytuj | edytuj kod]

Flotom rybackim, np. państw Unii Europejskiej, NAFO zezwala na połowy określonych kwot połowowych w ramach TACs. UE i NAFO wspólnie kontrolują przestrzeganie tych limitów[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]