Osiedle A (Tychy)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Osiedle A
Ilustracja
Rzeźba robotnicy z kielnią na osiedlu A
Państwo

 Polska

Miejscowość

Tychy

Adres

pl. św. Anny
ul. Arkadowa
ul. Asnyka
ul. Andersa
ul. Arctowskiego
ul. Wojska Polskiego

Styl architektoniczny

socrealizm

Architekt

Tadeusz Teodorowicz-Todorowski

Rozpoczęcie budowy

1951

Ukończenie budowy

1956

Położenie na mapie Tychów
Mapa konturowa Tychów, po lewej znajduje się punkt z opisem „Tychy, osiedle A”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Tychy, osiedle A”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Tychy, osiedle A”
Ziemia50°08′00″N 18°58′06″E/50,133333 18,968333

Osiedle A (zwane też Osiedlem Anna) – tyskie osiedle położone w dzielnicy Śródmieście, zrealizowane w latach 1951–1956. Jest przykładem architektury i urbanistyki socrealistycznej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Osiedle A było pierwszą częścią projektowanego Nowego Miasta Tychy. Zgodnie z uchwałą Prezydium Rządu z 4 października 1950 r. rozpoczęcie budowy miało nastąpić już w 1951 r., dlatego też prace nad planem generalnym miasta (zatwierdzonym dopiero w 1953 r.) i pierwszego osiedla prowadzono jednocześnie. Osiedle A zostało zaprojektowane w pracowni NMT w „Miastoprojekcie” Gliwice, pod kierunkiem Tadeusza Teodorowicza-Todorowskiego. Pierwotna koncepcja zakładała modernistyczny prostopadły układ budynków do ulicy, jednakże plan ten został później zmieniony poprzez dostosowanie do obowiązującej wówczas ideologii socrealizmu. Projekt osiedla został ostatecznie zaakceptowany przez władze w marcu 1951 r. Osiedle zlokalizowano w sąsiedztwie dworca kolejowego oraz zespołu starotyskiego. Budowę Osiedla A ukończono w 1956 r.[1]

Architektura i urbanistyka[edytuj | edytuj kod]

Osiedle dla 6100 osób rozplanowano na powierzchni 18 ha wzdłuż osi Północ – Południe i Wschód – Zachód. Na skrzyżowaniu obu osi umiejscowiono plac centralny z domem kultury, którego relacja do placu była wzorowana na schemacie Piazza del Campidoglio w Rzymie projektu Michała Anioła. Znajdujący się na osiedlu pomnik młodej robotnicy z kielnią zaprojektował Stanisław Marcinów (uczeń Xawerego Dunikowskiego). W odróżnieniu od innych osiedli socrealistycznych osiedle A ma charakter kameralny, budynki nie są wysokie i posiadają zróżnicowany detal (gmerki).

Wzdłuż głównych osi budynki zwieńczono dachami płaskimi z attykami, zaś obrzeżne pokryte zostały dachówką (dachy spadziste). Na parcelach znajdujących się pomiędzy blokami zlokalizowano obiekty usługowe: przychodnię zdrowia, żłobek, przedszkole, szkołę. Osiedle stanowi jeden z niewielu w pełni skończonych przykładów architektury i urbanistyki okresu socrealizmu[1].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b praca zbiorowa pod red. Marka S. Szczepańskiego,: Tychy 1939-1993 monografia miasta. Tychy: Zarząd oraz Rada Gminy Tychy, 1996, s. 147-148. ISBN 83-903316-0-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]