Ossicaulis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lejkownica
Ilustracja
Lejkownica nadrzewna
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

kępkowcowate

Rodzaj

Sagaranella

Nazwa systematyczna
Ossicaulis Redhead & Ginns
Trans. Mycol. Soc. Japan 26(3): 362 (1985)
Typ nomenklatoryczny

Ossicaulis lignatilis (Pers.) Redhead & Ginns 1985

Ossicaulis Redhead & Ginns (lejkownica) – rodzaj grzybów z rodziny kępkowcowatych (Lyophyllaceae)[1].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Ossicaulis to grzyby kapeluszowe saprotroficzne, rozwijające się na martwym i butwiejącym drewnie drzew liściastych (rzadko iglastych)[2]. Mają blaszki przyrośnięte lub nieco zbiegające i trzon centralny lub ekscentryczny. System strzępkowy monomityczny, trama jest regularna, a w strzępkach znajdują się sprzążki. Zarodniki małe o elipsoidalnym lub prawie kulistym kształcie. Strzępki w skórce kapelusza w kształcie koralopodobne, a w hymenium znajdują się wąsko maczugowate lub koralkowate cheilocystydy[2].

Badania z zakresu genetyki molekularnej sugerują, że gatunki rodzaju Ossicaulis są najbliżej spokrewnione z rodzajami Asterophora, Hypsizygus, Lyophyllum i Tricholomella[3].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum

Lyophyllaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Rodzaj utworzyli Scott Alan Redhead i James Herbert Ginns w 1985 r. Początkowo należał do niego tylko jeden gatunek Ossicaulis lignatilis, po raz pierwszy opisany przez Ch.H. Persoona w 1801 r, pod nazwą Agaricus lignatilis. W 2023 r. do rodzaju Ossicaulis należy już 7 gatunków[1].

Polską nazwę podał Władysław Wojewoda w 1999 r., Krzysztof Kluk i Józef Jundziłł używali nazwy bedłka[4].

Gatunki występujące w Polsce:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-09-05] (ang.).
  2. a b J. Holec, M. Kolarik, Ossicaulis lachnopus (Agaricales, Lyophyllaceae), a species similar to O. lignatilis, is verified by morphological and molecular methods, „Mycological Progress.”, 12 (3), 2013, s. 589–597, DOI10.3852/mycologia.98.6.982, PMID17486974 [dostęp 2023-09-05] (ang.).
  3. P.B. Matheny i inni, Major clades of Agaricales: A multilocus phylogenetic overview, „Mycologia”, 98 (6), 2006, s. 982–995, DOI10.1007/s11557-012-0866-2 [dostęp 2023-09-05] (ang.).
  4. Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 483, ISBN 83-89648-09-1.
  5. Według Index Fungorum takson niepewny.
  6. Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2024-01-17] (pol.).