Otmar Łazarski

Otmar Łazarski
Data i miejsce urodzenia	25 listopada 1884 ; Biała, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	22 sierpnia 1970 ; Kraków, Polska
	Charge d'affaires RP na Węgrzech
Okres	od 21 czerwca 1929; do 1 czerwca 1931
Poprzednik	Jerzy Ciechanowiecki (charge d'affaires)
Następca	Stanisław Łepkowski (poseł)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Otmar Łazarski (ur. w 25 listopada 1884 w Białej, zm. 22 sierpnia 1970 w Krakowie) – polski prawnik i dyplomata.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu studiów prawniczych na Uniwersytecie Jagiellońskim i Uniwersytecie Wiedeńskim w 1911 rozpoczął pracę w administracji austro-węgierskiej w Galicji, do 1914 był praktykantem konceptowym w starostwie w Oświęcimiu i koncypientem Namiestnictwa we Lwowie.

Podczas I wojny światowej przeszedł do służby w dyplomacji austro-węgierskiej. Po odzyskaniu niepodległości w służbie dyplomatycznej II Rzeczypospolitej. Od 1 kwietnia 1920 pracował w Wydziale Prasowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Od 9 grudnia 1922 do 31 grudnia 1924 był radcą w Przedstawicielstwie Państwa przy Górnośląskim Trybunale Rozjemczym i Górnośląskiej Komisji Mieszanej w Katowicach. Następnie został odwołany do centrali MSZ i przydzielony do Biura Szyfrów.

Od 15 czerwca 1925 sekretarz legacyjny I klasy w poselstwie RP w Wiedniu. 31 grudnia 1926 odwołany do MSZ, gdzie pracował jako zastępca naczelnika Wydziału Osobowego do chwili nominacji na radcę poselstwa II klasy z przydziałem do poselstwa RP w Budapeszcie (1 czerwca 1928). Od 21 czerwca 1929 do 1 czerwca 1931 kierował placówką jako chargé d'affaires ad interim. 1 czerwca 1931 odwołany do centrali MSZ, 1 lipca 1931 przeniesiony w stan nieczynny, a 1 stycznia 1932 w stan spoczynku.

Bibliografia, literatura[edytuj | edytuj kod]

Łazarski Otmar w: Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M.Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1 s. 103.