Oweniidae

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oweniidae[1]
Rioja, 1917[2]
Ilustracja
Owenia fusiformis
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

pierścienice

(bez rangi) Palaeoannelida
Rodzina

Oweniidae

Synonimy
  • Ammocharidae Malmgren, 1867

Oweniidaerodzina zwierząt morskich należących do typu pierścienic. W tradycyjnym systemie klasyfikacji pierścienic zaliczana do rzędu Sabellida w obrębie wieloszczetów. Obecnie, wraz z rodziną Magelonidae uznawana za takson siostrzany do wszystkich pozostałych pierścinic[3]. W rodzinie opisanych jest około 50 gatunków wyłącznie morskich osiadłych robakokształtnych zwierząt[2].

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Ciało wyraźnie segmentowane, poszczególne segmenty wydłużone i cylindryczne. Głowa wyposażona w krótkie rozgałęzione czułki otaczające terminalnie położony otwór gębowy, brak wynicowywanej gardzieli. Brak parapodiów na segmentach, szczeci gałązki brzusznej (neurochaetae) wyposażone w dwa ząbki (cecha taksonomiczna pozwalająca odróżnić Oweniidae od pozostałych wieloszczetów).

Jako jedne z nielicznych pierścienic posiadają intraepidermalny układ nerwowy i jednorzęskowy nabłonek.

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Zwierzęta osiadłe, wyłącznie morskie. Budują rurkę z piasku i fragmentów muszli. Przy pomocy czułków filtrują z wody zawieszone cząsteczki pokarmowe.

Rozmnażanie i rozwój[edytuj | edytuj kod]

Owiniidae są rozdzielnopłciowe. Gamety znajdują się bezpośrednio w celomie (brak osobnych gonad), mogą swobodnie przemieszczać się pomiędzy segmentami i są uwalniane do wody przez parzyste otwory w tylnej części ciała[4]. Zapłodnienie zewnętrzne prowadzi do powstania zygoty, która przechodzi następnie bruzdkowanie spiralne i gastrulację na drodze inwaginacji. Co ciekawe blastopor daje początek odbytowi, a zalążek otworu gębowego rozwija się de novo, co czyni rozwój Oweniidae konwergentnie upodobnionym do rozwoju zarodkowego wtóroustych[4].

Po 24 godzinach od zapłodnienia, z zarodka rozwija się planktotroficzna larwa, tzw. mitraria, będąca cechą charakterystyczną rodziny i znacznie różniąca się od trochofory, uznawanej za pierwotną larwę w obrębie pierścienic[4][3]. Mitraria posiada pasy jednowiciowych komórek rzęskowych (w przeciwieństwie do wielowiciowych u trochofory), proste oczy larwalne, protonefrydia i kilka par umięśnionych szczeci.

We wnętrzu planktonowej larwy rozwija się rudymentarny osobnik młodociany, który stopniowo inkorporuje część struktur larwalnych - min. protonefrydia, oczy, szczeci, fragmenty jelita[4]. Po około 4 tygodniach larwa opada na dno i przechodzi przeobrażenie (metamorfoza katastroficzna), w czasie którego elementy larwy niewchodzące w skład osobnika młodocianego ulegają degeneracji lub są zjadane przez osobnika młodocianego[4].

Osobnik młodociany składa się z około dziesięciu segmentów, po ukończonym przeobrażeniu przytwierdza się do podłoża i rozpoczyna formowanie rurki, w skład której początkowo wchodzi jedynie wydzielany na zewnątrz ciała śluz. Niedługo potem wykształcają się pierwsze z czułków okołogębowych i zwierzę rozpoczyna pobieranie pokarmu w sposób podobny jak forma dorosła, z czasem zanikowi ulegają oczy larwalne[4].

Systematyka i pozycja taksonomiczna[edytuj | edytuj kod]

Do rodziny należy około 50 gatunków zaliczanych do 6 rodzajów[2]:

Najwięcej gatunków opisanych jest w rodzaju Myriochele (19), natomiast rodzajem typowym jest Owenia z 15 opisanymi gatunkami.

W klasycznych systemach taksonomii pierścienic Oweniidae były zaliczane do tzw. wieloszczetów osiadłych (Sedentaria) lub do rzędu Sabellida w obrębie infragromady Canalipalpata, aczkolwiek już w 1988 roku Rieger zwrócił uwagę, na występowanie u Oweniidae cech uznawanych za pierwotne w obrębie pierścienic, takich jak intraepidermalny układ nerwowy i jednorzęskowy nabłonek[5].

Badania filogenetyczne oparte na analizach transkryptomów i genomów wykazały, że Owiniidae, wraz z rodziną Magelonidae, formują najbardziej bazalny klad w obrębie wszystkich pierścienic, nazwany Palaeoannelida[3], potwierdzając przypuszczenia Riegera odnośnie do pierwotnego charakteru rodziny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Oweniidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c World Register of Marine Species. [dostęp 2016-05-30]. (ang.).
  3. a b c Anne Weigert1, Christoph Bleidorn. Current status of annelid phylogeny. „Organisms Diversity and Evolution”. 16, s. 345-362, 2019. DOI: 10.1007/s13127-016-0265-7. (ang.). 
  4. a b c d e f Tracey Smart, George von Dassow. Unusual Development of the Mitraria Larva in the Polychaete Owenia collaris. „The Biological Bulletin”. 217, s. 253–268, 2009. (ang.). 
  5. Reinhard Rieger. Comparative ultrastructure and the Lobatocerebridae: keys to understand the phylogenetic relationship of Annelida and the acoelomates.. „Microfauna Marina”. 4, s. 373-382, 1988. (ang.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]