Owsik ludzki
| Enterobius vermicularis[1] | |||
| (Linnaeus, 1758) | |||
 Jajeczka owsika ludzkiego | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
owsik ludzki | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
Owsik ludzki (Enterobius vermicularis, syn. Oxyuris vermicularis) – robak pasożytniczy typu nicieni barwy białawej. Osiąga rozmiary: samica ok. 1 cm, a samiec ok. 3 mm. Pasożytuje wyłącznie w organizmie człowieka, w jelicie grubym, wyrostku robaczkowym oraz końcowym odcinku jelita cienkiego. Żywi się wyssaną treścią jelitową oraz zawartymi w niej substancjami. Samice żyją około 4 tygodni, a samce giną zaraz po zaplemnieniu.
W końcowym okresie życia w okolicy okołoodbytniczej żywiciela samica składa 8000–12000 jaj, zawierających larwy pasożyta. W ciągu 4–8 godzin larwy osiągają zdolność inwazyjną[5].
Działanie chorobotwórcze[edytuj | edytuj kod]
Enterobius vermicularis wywołuje chorobę zwaną owsicą (enterobiozą). Przebieg owsicy zależy od liczby pasożytów i odporności żywiciela. Chore dzieci z powodu silnego swędzenia w okolicy odbytu źle sypiają. Owsicy towarzyszą także m.in. bóle brzucha, zaburzenia wypróżniania, nudności, zapalenie skóry, wysypka. Przy nasilonej infestacji owsica może doprowadzić do poważnych zahamowań rozwoju fizycznego i psychicznego. Powszechny we wszystkich strefach klimatycznych, lecz najliczniejszy w klimacie umiarkowanym.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Enterobius vermicularis, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ Enterobius vermicularis (Linnaeus, 1758). [w:] GBIF Backbone Taxonomy [on-line]. GBIF Secretariat. [dostęp 2022-09-20]. (ang.).
- ↑ K. Linneusz, Systema naturae per regna tria naturae :secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis, wyd. 10, t. 1, 1758, s. 648 (łac.).
- ↑ Martin S. Wolfe. 10 - Oxyuris, Trichostrongylus and Trichuris. „Clinics in Gastroenterology”. 7 (1), s. 201–217, 1978. DOI: 10.1016/S0300-5089(21)00203-0. (ang.).
- ↑ R. Kadłubowski, A. Kurnatowska (red): Zarys parazytologii lekarskiej : podręcznik dla studentów. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1999. ISBN 83-200-2316-5
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Parazytologia i akaroentomologia medyczna. Antoni Deryło (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 251–254. ISBN 83-01-13804-1.