Owsik ludzki
| ||
| Enterobius vermicularis | ||
| (Linnaeus, 1758) Leach, 1853 | ||
 Jajeczka owsika ludzkiego | ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | nicienie | |
| Gromada | Secernentea | |
| Rząd | Ascaridida | |
| Rodzina | Oxyuridae | |
| Rodzaj | Enterobius | |
| Gatunek | owsik ludzki | |
| Synonimy | ||
| ||
Owsik ludzki (Enterobius vermicularis, syn. Oxyuris vermicularis) - robak pasożytniczy typu nicieni barwy białawej. Osiąga rozmiary: samica ok. 1 cm, a samiec ok. 3 mm. Pasożytuje wyłącznie w organizmie człowieka, w jelicie grubym, wyrostku robaczkowym oraz końcowym odcinku jelita cienkiego. Żywi się wyssaną treścią jelitową oraz zawartymi w niej substancjami. Samice żyją około 4 tygodni, a samce giną zaraz po zaplemnieniu.
W końcowym okresie życia w okolicy okołoodbytniczej żywiciela samica składa 8000-12000 jaj, zawierających larwy pasożyta. W ciągu 4-8 godzin larwy osiągają zdolność inwazyjną[1].
Działanie chorobotwórcze[edytuj | edytuj kod]
Enterobius vermicularis wywołuje chorobę zwaną owsicą (enterobiozą). Przebieg owsicy zależy od liczby pasożytów i odporności żywiciela. Chore dzieci z powodu silnego swędzenia w okolicy odbytu źle sypiają. Owsicy towarzyszą także m.in. bóle brzucha, zaburzenia wypróżniania, nudności, zapalenie skóry, wysypka. Przy nasilonej infestacji owsica może doprowadzić do poważnych zahamowań rozwoju fizycznego i psychicznego. Powszechny we wszystkich strefach klimatycznych, lecz najliczniejszy w klimacie umiarkowanym.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ R. Kadłubowski, A. Kurnatowska (red): Zarys parazytologii lekarskiej : podręcznik dla studentów. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1999. ISBN 83-200-2316-5
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Parazytologia i akaroentomologia medyczna. Antoni Deryło (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 251-254. ISBN 83-01-13804-1.
