Ozjasz Abras

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ozjasz Abras
Data i miejsce urodzenia

1820
Brody

Data i miejsce śmierci

25 listopada 1896
Odessa

Zawód, zajęcie

śpiewak, baryton, kantor, kompozytor muzyki religijnej

Ozjasz Joszua Abras (ur. 1820 w Brodach, zm. 25 listopada 1896 w Odessie) – żydowski śpiewak, baryton, kantor, kompozytor muzyki religijnej[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od około 1828 roku śpiewał w chórach u różnych kantorów: Modla w Wielkiej Synagodze Przedmiejskiej we Lwowie, Becalela Odessera, z którym jeździł po różnych miastach południowej Rosji. Kształcił się przez pewien czas pod kierunkiem Salomona Sulzera w Wiedniu oraz Ferenca Liszta w Weimarze. W latach 1840–1842 był kantorem w Synagodze Perla w Tarnopolu. W 1842 roku przeniósł się do Lwowa. W latach 1844 –1860 był tam kantorem w Synagodze Postępowej Templum przy Starym Rynku[2]. 28 kwietnia 1844 roku pierwszy kantor lwowskiego Templu, Ozjasz Abras podpisał umowę z zarządem Stowarzyszenia Postępowego, w której zobowiązał się do skompletowania chóru synagogalnego. Był to prawdopodobnie pierwszy taki chór w Galicji[3]. Uczył też śpiewu w Niemiecko-Żydowskiej Publicznej Szkole Głównej we Lwowie[4]. W 1860 roku przeniósł się do Odessy i został kantorem w Synagodze Miejskiej. Ogłosił drukiem Zimrat-Jah. Gottesdienstliche Gesänge der Israeliten (Wien 1874) opracowane na głos kantora z towarzyszeniem chóru.

5 sierpnia 1876 roku wziął udział w nabożeństwie w Synagodze Rejchmana przy ul. Nowolipki 30 w Warszawie, a kilka dni później dał koncert w domu modlitwy w Pałacu Lubomirskich wraz z warszawskimi kantorami Grützhändlerem i Weishofem[5].

Jego kompozycje są do chwili obecnej wykonywane na festiwalach, m.in. na Festiwalu 4 Tradycji w Krakowie[6], Festiwalu Psalmów Dawidowych „Honorując Sprawiedliwych”[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Biogramy | Wirtualny Sztetl [online], sztetl.org.pl [dostęp 2022-06-20].
  2. François Guesnet i inni red., Polin: Studies in Polish Jewry, t. 33, Jewish Religious Life in Poland since 1750, 2021.
  3. Majer Bałaban, Historia lwowskiej synagogi postępowej, Lwów 1937, s. 146.
  4. Mirosław Łapot, Rozwój żydowskiego szkolnictwa świeckiego we Lwowie w latach 1772–1879, „Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Prdagogika” (22), Częstochowa 2013, s. 388.
  5. Michał Jaczyński, Żydowska kultura muzyczna w dziewiętnastowiecznej Warszawie w świetle informacji tygodnika „Izraelita”, „Studia Chopinowskie” (5), 2020 [dostęp 2022-06-20] [zarchiwizowane z adresu 2022-05-21].
  6. FESTIWAL 4 TRADYCJI | Kalendarium | Filharmonia Krakowska im. Karola Szymanowskiego [online], www.filharmonia.krakow.pl [dostęp 2022-06-20].
  7. Telewizja Polska S.A, Festiwal Psalmów Dawidowych Honorując Sprawiedliwych [online], rzeszow.tvp.pl [dostęp 2022-06-20] (pol.).