Oznaki etiologiczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sporysz – przetrwalnik buławinki czerwonej

Oznaki etiologiczne – różnego rodzaju zmiany występujące na organizmach roślin po zaatakowaniu ich przez patogeny. Powstają w przypadku chorób powodowanych przez bakterie, chromisty oraz grzyby. Nie występują w przypadku chorób spowodowanych przez wirusy, wiroidy i fitoplazmy.

Bardzo często objawy etiologiczne powodują grzyby. Są to skupiska zarodników, owocniki i przetrwalniki grzyba. Bakterie powodują powstawanie wycieków z komórkami patogena. Na przykład Erwinia amylovora, wywołująca zarazę ogniową, powoduje żółtawe wycieki na pędach jabłoni, a Pseudomonas syringae, wywołujący bakteryjną kanciastą plamistość ogórka, powoduje wycieki na liściach ogórka[1].

Oznaki etiologiczne są bardzo ważną cechą diagnostyczną przy identyfikacji patogena. Są charakterystyczne dla poszczególnych gatunków lub ich grup. Na przykład mączyste, białe naloty na powierzchni roślin świadczą o obecności mączniaków (Erysiphe), brunatnoczarne i pylące skupiska zarodników o obecności głowni (Ustilago)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia, t. 1. Podstawy fitopatologii, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2010, s. 391, 392, ISBN 978-83-09-01063-0.