Ozonek potasu
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
KO3 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
87,10 g/mol | ||||||||||||||
| Wygląd |
pomarańczowe lub czerwone kryształy | ||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||
Ozonek potasu, KO3 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy ozonków będący tlenkiem zasadowym. Jest czerwonym ciałem stałym, niestabilnym, posiadającym właściwości utleniające i wybuchowe.
Otrzymywanie[edytuj | edytuj kod]
Ozonek potasu powstaje w procesie ozonowania suchego wodorotlenku potasu, ponadtlenku potasu lub potasu w roztworze ciekłego amoniaku w niskiej temperaturze[1]:
- 2KOH + 5O3 → 2KO3 + 5O2 + H2O
- KO2 + O3 → KO3 + O2
- K + O3 → KO3
Reakcje te nie zachodzą w roztworze wodnym, gdyż ozonek potasu w kontakcie z wodą gwałtownie rozkłada się[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Pressurized Ozonation. W: Handbook of Environmental Engineering. Lawrance K. Wang, Nazih K. Shammas, Yung-Tse Hung (redaktorzy). T. 6: Biosolids treatment processes. Humana Press, s. 277. ISBN 978-1-59259-996-7.