Pępóweczka wątrobowcowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pępóweczka wątrobowcowa
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

Incertae sedis

Rząd

Incertae sedis

Rodzina

Incertae sedis

Rodzaj

Loreleia

Gatunek

pępóweczka wątrobowcowa

Nazwa systematyczna
Loreleia marchantiae Mycotaxon 82: 162 (2002)
(Singer & Clémençon) Redhead, Moncalvo, Vilgalys & Lutzoni

Pępóweczka wątrobowcowa (Loreleia marchantiae (Singer & Clémençon) Redhead, Moncalvo, Vilgalys & Lutzoni) – gatunek grzybów z typu podstawczaków (Basidiomycota)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Loreleia, Incertae sedis, Incertae sedis, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten opisali w 1971 r. Rolf Singer i Heinz Clémençon, nadając mu nazwę Gerronema marchantiae. Obecną nazwę nadali mu Scott Alan Redhead, Jean-Marc Moncalvo, Rytas L. Vilgalys i François M. Lutzoni w 2002 r.[1]

Ma 8 synonimów. Niektóre z nich:

  • Gerronema marchantiae Singer & Clémençon 1971
  • Omphalina marchantiae (Singer & Clémençon) Norvell, Redhead & Ammirati 1994[2].

Polską nazwę zarekomendował Władysław Wojewoda w 2003 r., ale dla synonimu Gerronema marchantiae. Jest niespójna z aktualną nazwą naukową[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Grzyb kapeluszowy o wysokości 1–2 cm z kapeluszem o średnicy zwykle od 0,5 do 2 cm i trzonem o wysokości od 0,5 do 1,5 mm. Kapelusz pomarańczowy, silnie wklęsły (pępkowaty), hymenofor blaszkowaty, z białawymi lub białawoszarymi, zbiegającymi blaszkami. Trzon pomarańczowy, matowy[3].

Tzw. pępóweczka pomarańczowa (Loreleia postii) jest podobna, ale ma silnie karbowany brzeg kapelusza. Zwykle występuje na torfowiskach i wypaleniskach, ale obydwa te gatunki spotykano także w doniczkach z roślinami[3]. Różnice morfologiczne między tymi gatunkami są niewielkie, nie sposób też podać różnic siedliskowych, prawdopodobnie są to tylko różne etapy rozwojowe tego samego gatunku[4].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Znany jest w Ameryce Północnej, Europie i na Nowej Gwinei[5]. W Europie jest rzadki, częściej spotykany w Europie Południowej[3]. W liście wielkowocnikowych grzybów podstawkowych Polski W. Wojewoda przytoczył jedno stanowisko, podane w 1992 r.[6] W późniejszych latach znaleziono nowe stanowiska, podaje je internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[7].

Grzyb naziemny mszakolubny rosnący na zacienionych siedliskach wśród mchów i wątrobowców. Penetruje ryzoidami ich plechy, być może żyje z nimi w symbiozie. Często występuje razem z porostnicą wielokształtną (Marchantia polymorpha)[3]. Grzyb mykoryzowy, W. Wojewoda przytacza informację, że współżyje z sinicami z rodzajów Anabaena i Nostoc[6]. Pępóweczkę wątrobowcowa spotykano także w doniczkach z roślinami[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Index Fungorum [online] [dostęp 2023-06-28] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2023-06-28] (ang.).
  3. a b c d e Loreleia marchantiae – Liverwort Navel [online] [dostęp 2023-06-28] (ang.).
  4. Andreas Bresinsky, Angelica Schötz, Behaviour in cultures and habitat requirements of species within the genera Loreleia and Rickenella (Agaricales), „Acta Mycologica”, 42 (2), 2006, s. 189–208 [dostęp 2023-06-28] (ang.).
  5. Występowanie Loreleia marchantiae na świecie (mapa) [online] [dostęp 2023-06-28] (ang.).
  6. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 269, ISBN 83-89648-09-1.
  7. Aktualne stanowiska Loreleia marchantiae w Polsce [online] [dostęp 2023-06-28] (pol.).