Przejdź do zawartości

Płaskowyż Ałazejski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Płaskowyż Ałazejski (przest. Wyżyna Ałazejska[1], ros. Алазейское плоскогорье) – płaskowyż w azjatyckiej części Rosji, w Jakucji.

Płaskowyż liczy blisko 300 km długości[2]. Leży pomiędzy rzekami Indygirką i Kołymą, na północny wschód od Gór Momskich, na południowy zachód od Niziny Kołymskiej. Średnia wysokość 350 m n.p.m.; maksymalna 954 m n.p.m.[1] Zbudowany z prekambryjskich gnejsów i paleozoicznych i mezozoicznych skał wulkanicznych i osadowych[2]. Powierzchnia falista z płaskimi masywami. Źródła wielu rzek (m.in. Ałazei, Sededemy).

W niższych partiach bagna i tajga (modrzewie, sosny syberyjskie, wierzby, topole[2]), w wyższych (od 600 m n.p.m.) tundra górska[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Encyklopedia Powszechna PWN. T. 1. A-F. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 69.
  2. a b c Алазейское плоскогорье. Slovari-Yandex. [dostęp 2014-08-28].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]