Przejdź do zawartości

Pępawa dwuletnia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pępawa dwuletnia
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

astrowate

Podrodzina

Cichorioideae

Rodzaj

pępawa

Gatunek

pępawa dwuletnia

Nazwa systematyczna
Crepis biennis L.
Sp. pl. 2:807. 1753

Pępawa dwuletnia (Crepis biennis L.) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych.

Zasięg geograficzny

[edytuj | edytuj kod]

Występuje w całej niemal Europie, jako gatunek zawleczony rozprzestrzenił się także w Ameryce Północnej. Występuje tutaj w niektórych stanach USA i Kanady. W niektórych krajach świata jest uprawiany[3]. W Polsce gatunek bardzo pospolity zarówno na niżu, jak i w niższych położeniach górskich[4]. W górach rośnie po piętro kosodrzewiny[5]. Nie występuje tylko w niektórych rejonach na północy[6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Łodyga
Wzniesiona, rozgałęziona, dołem czasami czerwonawo nabiegła. Wysokość 30-120 cm. Jest sztywno owłosiona lub naga[4].
Liście
Ulistnienie skrętoległe. Liście o bardzo zmiennym kształcie. Najczęściej dolne liście pierzasto-wcinane, górne niepodzielone, czasami wszystkie niepodzielone. Uszkowatą nasadą obejmują łodygę. Liście górne pojedyncze, wąskolancetowate lub równowąskie[4].
Kwiaty
Wszystkie, języczkowate, zebrane w koszyczki o długości ponad 15 mm, tworzące baldachokształtne wiechy. Szypułki kwiatostanowe są w górnej części nieco zgrubiałe. Listki okrywy w 2 szeregach, zewnętrzne są odstające, szare i porośnięte filcowatymi włoskami. Kwiaty żółte, szyjka słupka równie żółta[7][4].
Owoc
Brunatne niełupki o długości 5-13 mm z 10-13 podłużnymi żeberkami i śnieżnobiałymi, giętkimi i niepierzastymi włoskami puchu kielichowego, u góry zwężone[7].

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]
Rozwój
Roślina dwuletnia, hemikryptofit[6]. Kwitnie od czerwca do września, jest owadopylna, ma przedprątne kwiaty[8]. Nasiona rozsiewane są przez wiatr.
Siedlisko
Rowy, przydroża, pastwiska, łąki, szczególnie na glebach gliniastych i żyznych[5]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Arrhenatherion[9]. Liczba chromosomów 2n = 6.
Genetyka
Liczba chromosomów 2n = 6[6].

Galeria obrazkowa

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2015-08-13].
  4. a b c d Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  5. a b D. Gayówna, Ewa Śliwińska: Rośliny łąk. Warszawa: PZWS, 1960.
  6. a b c Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  7. a b Jakub Mowszowicz: Flora jesienna. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących jesiennych pospolitych roślin zielnych. Warszawa: WSiP, 1986. ISBN 83-02-00607-6.
  8. Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
  9. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.