Pałac Juliana Dunajewskiego w Krakowie
 nr rej. A-1064 z 23.10.1997
| |
 Widok z Plant | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Architekt | |
| Rozpoczęcie budowy |
około 1828 |
| Ważniejsze przebudowy |
1835, 1882, 2010 |
| Kolejni właściciele |
Julian Dunajewski, |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie Krakowa  | |
 50°03′52,50″N 19°56′02,39″E/50,064583 19,933997
| |
Pałac Juliana Dunajewskiego – zabytkowy budynek znajdujący się w Krakowie przy Plantach na Piasku, przy ul. Dunajewskiego 4.
Kamienica powstała około roku 1828. Następnie kupił ją Julian Dunajewski, profesor i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Została przebudowana, według projektu Antoniego Łuszczkiewicza, na pałac. W 1882 kupił ją właściciel Grand Hotelu, Jan Bisanz i przebudował na restaurację.
Po zakończeniu I wojny światowej Kawiarnia u Bisanza stała się miejscem spotkań sportowców, trenerów, działaczy i dziennikarzy. Piłkarskie kluby rodem z Krakowa (Wisła, Cracovia, Jutrzenka i inne) miały u Bisanza specjalnie wydzielone stoliki. Można tam było załatwić wszystkie sprawy sportowe: zakontraktować drużynę na mecz, układano projekty rozgrywek o mistrzostwo kraju, opracowywano strategie i składy na mecze ligowe oraz reprezentacyjne. Odbywały się tam nawet oficjalne zebrania klubowe. Kawiarnia u Bisanza była również miejscem, gdzie rodziły się i rozprzestrzeniały sportowe plotki. Dawały one początek między konkurującymi między sobą Wisłą Kraków i Cracovią.
Według Stanisława Mielecha, który w swojej książce Gole, faule i ofsajdy opisuje, jak futbol w Polsce stawał się częścią życia towarzyskiego, do Bisanza przychodziło wiele znanych osobistości świata piłki nożnej, m.in. Tadeusz Synowiec (piłkarz Cracovii w latach 1909-1924, pierwszy redaktor naczelny „Przeglądu Sportowego” - do 1925 roku), dr Weyssenhoff (napisał podręcznik Sztuka gry w piłkę nożną), działacze Cracovii i Wisły Kraków, sportowi profesorowie gimnazjalni, artyści.
Na jednej ze ścian kawiarni wisiało ogromne płótno, które spełniało rolę księgi pamiątkowej.
Od 1945 w budynku znajdowała się Restauracja Warszawianka, zlikwidowana na początku XXI wieku. Po zakończonym w 2010 roku remoncie w kamienicy znajdują się apartamenty.
-
Tablica upamiętniająca Juliana Dunajewskiego.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stefan Szczepłek, Moja historia futbolu, Warszawa 2007.