Pałac Woroncowa w Petersburgu
Pałac Woroncowa (ros. Воронцовский дворец – Woroncowskij dworiec) – pałac przy ulicy Sadowej w Petersburgu, wzniesiony w latach 1749–1757 według projektu Bartolomeo Rastrellego dla Michaiła Woroncowa.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pałac został wzniesiony w latach 1749–1757 dla hrabiego Michaiła Woroncowa[1]. Już w 1763 r. Woroncow odsprzedał pałac, którego budowa i utrzymanie przekraczało jego możliwości finansowe, na rzecz skarbu państwa rosyjskiego, za kwotę 217 600 rubli[2]. Przez kolejne siedem lat budynek pozostawał nieużytkowany. W 1770 r. goszczono w nim księcia pruskiego Henryka, który przybył do Petersburga, by omawiać z cesarzową Katarzyną II projektu rozbioru Polski[2].
W końcu lat 90. XVIII w. obiekt został przekazany Zakonowi Maltańskiemu[1]. W związku z tym w latach 1798–1800 do budynku dostawiono rzymskokatolicką kaplicę, zaprojektowaną przez Giacomo Quarenghiego w stylu klasycystycznym[3]. Gdy Zakon Maltański przestał działać w Rosji, w 1810 r. car Aleksander I polecił rozmieścić w pałacu Korpus Paziów[1]. W związku z nowym zastosowaniem przekształcono układ wnętrz pałacu, usuwając ich pierwotne dekoracje[2].
Po upadku caratu i po rewolucji październikowej budynek zajmowała partia socjalistów-rewolucjonistów. Eserowcy zostali zmuszeni do opuszczenia pałacu po swoim nieudanym antybolszewickim powstaniu w Moskwie w lipcu 1918 r.[1] W budynku zaczęły wówczas działać kursy doskonalące dla dowódców Armii Czerwonej. W latach 20. i 30. XX wieku w budynku funkcjonowała Leningradzka Szkoła Piechoty, zaś od 1958 r. – Leningradzka Suworowska szkoła wojskowa[1]. W 2019 r. pałac Woroncowa stał się siedzibą III sądu kasacyjnego w Petersburgu[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e red. B. Piotrowski i in., Sankt-Pietierburg. Pietrograd. Leningrad, s. 128-129.
- ↑ a b c Воронцовский дворец в Санкт-Петербурге [online], Санкт-Петербург. Соборы, дворцы, музеи, пригороды, 14 grudnia 2019 [dostęp 2023-08-21] (ros.).
- ↑ red. B. Piotrowski i in., Sankt-Pietierburg. Pietrograd. Leningrad, s. 361.
- ↑ Третий кассационный суд потратит на реставрацию Воронцовского дворца на Садовой больше 200 миллионов рублей [online], web.archive.org, 17 września 2021 [dostęp 2023-08-21] [zarchiwizowane z adresu 2021-09-17].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- red. B. Piotrowski, O. Czekanowa i in., Sankt-Pietierburg. Pietrograd. Leningrad. Encikłopiediczeskij sprawocznik, Naucznoje Izdatiel'stwo Bol'szaja Rossijskaja Encikłopiedija, ISBN 5-85270-037-1.