Pałacyk Zdzisława Włodka w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałacyk Zdzisława Włodka
Symbol zabytku nr rej. A-741 z dnia 20.03.1988
Ilustracja
Widok z placu Jana Matejki.
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Adres

ul. św. Filipa 25
ul. Warszawska 2

Architekt

Jan Sas-Zubrzycki

Rozpoczęcie budowy

1898

Ukończenie budowy

1899

Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Pałacyk Zdzisława Włodka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Pałacyk Zdzisława Włodka”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Pałacyk Zdzisława Włodka”
Ziemia50°04′03,69″N 19°56′33,58″E/50,067692 19,942661

Pałacyk Zdzisława Włodka – zabytkowy pałacyk miejski, zlokalizowany na rogu ulic: św. Filipa i Warszawskiej na krakowskim Kleparzu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pałacyk został wzniesiony w latach 1898–1899 według projektu Jana Sasa-Zubrzyckiego, w miejscu wyburzonej starszej drewnianej zabudowy. Inwestorem budowy był Zdzisław Włodek, marszałek rady powiatu bocheńskiego i właściciel dóbr Dąbrowica[1][2].

Portal

Po II wojnie światowej budynek mieścił część jednostek Politechniki Krakowskiej, a następnie Ośrodek Badań Prasoznawczych Uniwersytetu Jagiellońskiego[1].

20 marca 1988 budynek został wpisany do rejestru zabytków[3].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Budynek został wzniesiony na planie litery L. Ma on dwie kondygnacje. Elewacje, utrzymane w stylu eklektycznym, posiadają bogatą dekorację. Narożnik podkreślony jest wieżyczką z loggią, zwieńczoną czworobocznym hełmem z latarnią. W czwartej osi elewacji od strony ulicy św. Filipa i drugiej osi elewacji od strony ulicy Warszawskiej znajdują się identyczne ryzality z czworobocznymi mansardowymi hełmami z owalnymi lunetami. Kolejny ryzalit umieszczono w osiach 4–6 elewacji od strony ulicy Warszawskiej. Jest on ozdobiony czterema pilastrami w porządku jońskim, na których znajdują się płyciny z emblematami sztuk. Budynek nakryty jest dwuspadowym, kalenicowym dachem[1].

Wnętrza budynku posiadają bogatą dekorację plastyczną m.in.: artykulację ścian, fasety, stylizowaną stolarkę drzwiową i okienną oraz rzeźbioną balustradę tralkową wachlarzowych schodów w reprezentacyjnej klatce schodowej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Ryszard Burek (red. nacz.): Encyklopedia Krakowa. Kraków: PWN, 2000, s. 970.
  2. Zdzisław Roman Artur Włodek h. Sulima (ID: lu.6579). sejm-wielki.pl. [dostęp 2019-09-03]. (pol.).
  3. Rejestr zabytków nieruchomych miasta Krakowa