Przejdź do zawartości

Pałac Fischerów-Benisów w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac Fischerów-Benisów
Zabytek: nr rej. A-979 z dnia 16.07.1994
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Adres

ul. Ojcowska 52

Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Pałac Fischerów-Benisów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac Fischerów-Benisów”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Pałac Fischerów-Benisów”
Ziemia50°05′39,19″N 19°53′01,05″E/50,094219 19,883625

Pałac Fischerów-Benisów w Krakowie – pałac wchodzący w skład zespołu pałacowo-parkowego w Krakowie – Bronowicach Wielkich.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pałac zbudowany pod koniec XIX wieku (1882) przez kupca Jana Władysława Fischera, który nabył posiadłość od Beli Schonberga[1]. W latach 20. XX wieku Fischerowie odsprzedali majątek Helenie Benisowej – żonie profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego Artura Benisa. Po II wojnie światowej w pałacu mieścił się internat, w latach 50. XX wieku pałac stał się własnością Polskiej Akademii Nauk, dziś mieści się w nim Zakład Farmakologii PAN, który rozpoczął tam swoją działalność w 1955 roku[1]. Zespół pałacowo – parkowy w skład którego wchodzi pałac, oficyna-budynek gospodarczy oraz park krajobrazowy z II połowy XIX wieku o powierzchni 4,5 ha od 1994 roku znajduje się w rejestrze zabytków województwa małopolskiego[2], a także w gminnym rejestrze zabytków[3].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Jest to pałac w stylu neorenesansowym z elementami neobaroku. Budynek piętrowy, murowany, parter boniowany, ceglane lico piętra. Wejście poprzedza kolumnowo-arkadowy ganek z balustradą, na który prowadzą schody. Kolumny ganku wspierają balkon z balustradą. W środkowej części elewacji wolutowo-schodkowy, manierystyczny szczyt. Na szczytach wieńczących elewacje boczne znajdują się kamienne wykończenia. Naroża górnej kondygnacji ozdobione kamiennym boniowaniem. W bocznej elewacji (po stronie lewej) widoczna wieloboczna wieża zwieńczona niewielkim hełmem. Budynek nakryty dwuspadowym dachem. Za piętrowym korpusem po wojnie dobudowano parterowe skrzydło[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]