Paciornica żurawinowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paciornica żurawinowa
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

patyczniaki

Rząd

tocznikowce

Rodzina

twardnicowate

Rodzaj

paciornica

Gatunek

paciornica żurawinowa

Nazwa systematyczna
Monilinia oxycocci (Woronin) Honey
Am. J. Bot. 23: 105 (1936)

Paciornica żurawinowa (Monilinia oxycocci (Woronin) Honey) – gatunek grzybów z rodziny twardnicowatych (Sclerotiniaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Monilinia, Sclerotiniaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1888 r. Michaił Stepanowicz Woronin, nadając mu nazwę Sclerotinia oxycoccii. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę, nadał mu Edwin Earle Honey w 1936 r.[1]

Synonimy:

  • Monilia oxycocci L.R. Batra 1991
  • Sclerotinia oxycocci Woronin 1888
  • Stromatinia oxycocci (Woronin) Boud. 1907[2].

Polska nazwa występuje w pracy M.A. Chmiel[3].

Rozwój[edytuj | edytuj kod]

Jest to grzyb pasożytniczy. Na zainfekowanych roślinach początkowo brak objawów. Zainfekowane owoce rozwijają się pozornie normalnie aż do późnego lata lub wczesnej jesieni, kiedy grzyb strzępki grzyba przerastają ściankę owoców i tworzą pod ich skórką sklerocja. Porażone owoce ulegają mumifikacji i jesienią opadają na zimę. Grzyb zimuje zimują w glebie i warstwie murawy lub ściółki. Wiosną z przezimowanych sklerocjów wyrastają owocniki typu apotecjum (miseczka). Powstające w nich zarodniki płciowe (askospory) infekują rozwijające się pędy. Na łodygach, szypułkach i ogonkach liściowych porażonych roślin tworzą się zarodniki bezpłciowe (konidia), które dokonują infekcji wtórnych porażając kwiaty, z których wyrastają zainfekowane owocee[4].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Występuje w Ameryce Północnej, Europie i Azji[5]. W literaturze naukowej na terenie Polski do 2006 r. podano 5 stanowisk, w tym 2 sprzed drugiej wojny światowej[3]. Aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków rzadkich, wartych objęcia ochroną[6].

Rozwija się na owocach żurawiny (Oxycoccus)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-01-09] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2023-01-09] (ang.).
  3. a b c Maria Alicja Chmiel, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, ISBN 978-83-89648-46-4.
  4. P.G. Sanderson, S.N. Jeffers, Reesearch report: seassonal occurence of spores of the cottonball fungus, Monilinia oxycocci [online], Department of Plant Pathology University Wisconsin-Madison [dostęp 2023-01-09] (ang.).
  5. Występowanie Monilinia oxycocci na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-01-09] (ang.).
  6. Aktualne stanowiska Monilinia oxycocci w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2023-01-09] (pol.).