Pamusiai (okręg wileński)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pamusiai
Pomusze
Państwo

 Litwa

Okręg

 wileński

Rejon

szyrwincki

Gmina

Čiobiškis

Wysokość

73 m n.p.m.

Populacja (2011)
• liczba ludności


10

Kod pocztowy

LT-19195

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Pamusiai”
Ziemia54°57′18″N 24°43′06″E/54,955000 24,718333

Pamusiai (hist., pol. Pomusze) – wieś na Litwie położona w rejonie szyrwinckim okręgu wileńskiego, nad Mussą, 18 km na południowy zachód od Szyrwint.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Własność[edytuj | edytuj kod]

Początkowo Pomusze było częścią klucza należącego do Czabiszek, będącego najprawdopodobniej własnością (od co najmniej od końca XVII wieku do co najmniej 1794 roku[1]) rodziny Szwykowskich. Dobra te zostały kupione w 1815 roku (albo w 1794 roku) od spadkobierców Stefana Szwykowskiego, skarbnika powiatu trockiego przez Jana Chryzostoma Piłsudskiego (1777–1837) herbu Kościesza[2].

Prawdopodobnie po 1800 roku Pomusze zostało wydzielone z klucza i przez ostatnie kilkadziesiąt lat przed 1939 rokiem należało do rodziny Kwiatkowskich[2][3].

Przynależność administracyjna[edytuj | edytuj kod]

Demografia Pomuszy
rok liczba ludności
~1885 21 mk. katol[3]
1905 189
1923 241
1942 227
1959 153
1970 136
1979 91
1989 15
2001 13
2011 10[4]

Dwór[edytuj | edytuj kod]

Tutejsi dziedzice wznieśli w pierwszej połowie XIX wieku drewniany dworek kryty wysokim, gontowym czterospadowym dachem, nad którym górował jeden wielki zbiorczy komin. Przed domem był obszerny, niezadrzewiony dziedziniec. Wejście do domu stanowił ganek o czterech filarach podpierających trójkątny szczyt. Ściany nie były potynkowane. Otwory okienne i drzwiowe były pomalowane na biało[2].

Po drugiej stronie dziedzińca, naprzeciwko dworu była murowana brama wjazdowa, w formie 4 filarów. Dom otaczał niewielki ogród, w którym rosły drzewa owocowe i ozdobne[2].

Majątek Pomusze został opisany w 4. tomie Dziejów rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej Romana Aftanazego[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Czabiszki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 727.
  2. a b c d e f Pomusze, [w:] Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 4: Województwo wileńskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1993, s. 297–298, ISBN 83-04-04020-4, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
  3. a b Pomusze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 760. pozycja 1., 3. znaczenie.
  4. Results of the 2011 Population and Housing Census of the Republic of Lithuania [online] [dostęp 2020-11-15] (ang.).
  5. Spis ludności na terenach administrowanych przez Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich z mapą, Eugenjusz Romer, Lwów-Warszawa, 1919
  6. Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 5, poz. 41
  7. Dziennik Rozkazów z 1920 r. Nr 35, poz. 753
  8. Adam Janusz Mielcarek: Podziały terytorialno-administracyjne II Rzeczypospolitej w zakresie administracji zespolonej. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2008.