Przejdź do zawartości

Pandan wonny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pandan wonny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

pandanowce

Rodzina

pandanowate

Rodzaj

pandan

Gatunek

Pandan wonny

Nazwa systematyczna
Pandanus odorifer (Forssk.) Kuntze
Revis. gen. pl. 2:737. 1891 (Chiov., Bull. Soc. Bot. Ital. 1923:116. 1923 "odoriferus")[3]
Synonimy
  • Pandanus fascicularis Lam.
  • Pandanus odoratissimus L. f.
  • Pandanus odoratus Salisb. [4]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5]

Pandan wonny, pandanowiec wonny, pochutnik wonny (Pandanus odorifer) – gatunek roślin z rodziny pandanowatych (Pandanaceae) o formie niskiego drzewa. Występuje w Azji południowo-wschodniej, gdzie nazywany jest Ketaka (sanskryt), Kija (bengali), Mudu keyiya (syngaleski) i Mengkuang Laut (malajski). Występuje wzdłuż wybrzeży morskich, dochodząc do plaż.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Niskie drzewo osiągające 6 m wysokości o kandelabrowym pokroju. Z dolnej części pnia wyrastają szczudłowate korzenie powietrzne. Liście utrzymują się cały rok, są długie (ok. 1 m), zielone, szablaste. Kwiaty męskie i żeńskie wyrastają na różnych roślinach (dwupienność) w kolbowatych kwiatostanach. Owocostany ze zrośniętych pestkowców zawierają jadalne nasiona. Są one oleiste i mają orzechowy smak.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na silny aromat wszystkich części rośliny, stosowana jest ona do odświeżania powietrza, a owoce także w przetwórstwie perfumeryjnym i spożywczym.

Wizerunek bogini Manasy – Sundarbans, Indie

Znaczenie w hinduizmie

[edytuj | edytuj kod]

Ponieważ krzew ten służy często za schronienie wężom w Bengalu Zachodnim, w hinduizmie bengalskim krzew jest czczony jako miejsce narodzin[6] bogini Manasy – patronki węży. Jedno z jej imion (Ketaki) pochodzi nazwy tego krzewu[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-08] (ang.).
  3. Taxon: Pandanus odorifer. USDA, ARS, National Genetic Resources Program. Germplasm Resources Information Network - (GRIN). [dostęp 2010-07-02]. (ang.).
  4. Pandanus odorifer. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2013-04-21].
  5. Pandanus odorifer, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  6. Bogini Manasa. W: Barbara Grabowska: Świat wężowej bogini. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2002, s. 304, seria: Świat Orientu. ISBN 83-88938-05-3.
  7. Rodowód i narodziny bogini węży. W: Barbara Grabowska: Świat wężowej bogini. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2002, s. 79, seria: Świat Orientu. ISBN 83-88938-05-3.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]