Pantaleon Wawrzyniec Szuman

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Pantaleon Szuman)

Pantaleon Wawrzyniec Szuman (ur. 27 lipca 1782 w Pile, zm. 12 września 1849 w Kujawkach koło Czeszewa) – członek Komitetu Narodowego Polskiego w Poznaniu w 1848 roku[1], polski prawnik, podsędek, prokurator i polityk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana Szumana, radcy wałeckiego i Agnieszki Poradowskiej z zasiedziałej rodziny pilskiej wywodzącej się z Wołynia.

Deputowany stanu rycerskiego na sejm prowincjonalny Wielkiego Księstwa Poznańskiego w 1841 roku[2]. Był deputowanym ze stanu rycerskiego z powiatu wągrowieckiego na sejm prowincjonalny Wielkiego Księstwa Poznańskiego w 1837 i 1841 roku[3]. Deputowany do Pruskiego Zgromadzenia Konstytucyjnego w 1848 roku i Pruskiego Zgromadzenia Narodowego[4].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Witold Jakóbczyk, Rząd Narodowy w 1848 r., w: Roczniki Historyczne, rocznik XI, zeszyt 2, Poznań 1935, s. 197.
  2. Stanisław Karwowski, Historya Wielkiego Księstwa Poznańskiego t. I 1815-1852, Poznań 1918 s. 190.
  3. Stanisław Karwowski, Historya Wielkiego Księstwa Poznańskiego t. I 1815-1852, Poznań 1918 s. 215.
  4. Lech Trzeciakowski, Posłowie polscy w Berlinie 1848-1928, Warszawa 2003, s. 480.