Lampart arabski
| Panthera pardus nimr[1] | |||
| (Hemprich & Ehrenberg, 1833) | |||
 Osobnik w centrum rozrodczym dla zagrożonych zwierząt Arabii w Szardży | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek | |||
| Podgatunek |
lampart arabski | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 zasięg historyczny możliwe występowanie potwierdzone występowanie (dane mogą być nieaktualne) | |||
Lampart arabski[4] (Panthera pardus nimr) – podgatunek lamparta plamistego, ssaka z rodziny kotowatych (Felidae), występujący na Bliskim Wschodzie.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Ten podgatunek lamparta został opisany naukowo w 1833 roku przez F.W. Hempricha i Ch.G. Ehrenberga[5]. Został zidentyfikowany na podstawie małej próbki i jego status jako podgatunku jest niepewny[3]. Nazwa systematyczna nimr wywodzi się z języka arabskiego i oznacza „lampart”; w krajach arabskich bywa też używana jako imię[6].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Reliktowa populacja lampartów arabskich przetrwała na pustynnych obszarach Półwyspu Arabskiego. Większość lampartów arabskich żyje w Muhafazacie Zufar w Omanie i graniczącym z nim okręgu Hawf w muhafazie Al-Mahra w Jemenie. Niewielkie, odizolowane populacje żyją także w Arabii Saudyjskiej. W 2006 roku oceniano, że po osiem osobników żyje na Pustyni Judzkiej i wzgórzach pustyni Negew w Izraelu, ale nie były one później obserwowane. Lampart arabski został najprawdopodobniej wytępiony na półwyspie Musandam i w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Wymarł też w Jordanii i na Synaju, choć niewykluczone są tam wypady osobników z pustyni Negew, jeśli ta populacja przetrwała[3].
Ochrona[edytuj | edytuj kod]
W 1994 roku uznany za podgatunek zagrożony, lampart arabski w 1996 roku został zaliczony do kategorii krytycznie zagrożonych (CR) w Czerwonej Księdze IUCN i pozostaje uznawany za taki[2][3]. Ocenia się, że przy życiu pozostało od 45 do 200 osobników tego podgatunku[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Panthera pardus nimr, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b D.P. Mallon, U. Breitenmoser, J. Ahmad Khan, Panthera pardus ssp. nimr, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2017-03-20] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-10] (ang.).
- ↑ a b c d e A.B. Stein i inni, Panthera pardus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2016-3 [dostęp 2017-03-20] (ang.).
- ↑ Nazwa polska za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 138. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Panthera pardus nimr. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2017-03-20]
- ↑ What is the meaning of Nimr and Nimra? Are they Islamic names?. Quranic Names. [dostęp 2017-03-20]. (ang.).