Przejdź do zawartości

Parafia św. Nikandra w Lebeniszkach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia św. Nikandra
Lebeniškių Šv. kankinio Nikandro parapija
Ilustracja
Cerkiew parafialna
Państwo

 Litwa

Siedziba

Lebeniszki

Data powołania

1909

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

wileńska i litewska

Dekanat

wisagiński

Cerkiew

św. Nikandra

Proboszcz

ks. Aleksiej Smirnow

Wezwanie

św. Nikandra Męczennika

Wspomnienie liturgiczne

15/28 marca

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Cerkiew parafialna”
Ziemia55°55′36,4″N 24°39′06,4″E/55,926778 24,651778

Parafia św. Nikandraprawosławna parafia w dekanacie wisagińskim eparchii wileńskiej i litewskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Parafia została erygowana przez arcybiskupa wileńskiego i litewskiego Nikandra w 1909, na potrzeby rosyjskich chłopów osiedlonych we wsi Lebeniszki w ramach reformy rolnej Piotra Stołypina. 18 października tego samego roku została poświęcona wolno stojąca cerkiew parafialna.

Władze carskie nadały parafii dwa hektary ziemi. Placówka duszpasterska działała bez przeszkód do wybuchu I wojny światowej. Po zakończeniu konfliktu na nowo zaczęto odprawiać w niej nabożeństwa od 1924. W tym czasie, mimo zachowania statusu niezależnej parafii, placówka duszpasterska w Lebeniszkach nie posiadała proboszcza, lecz była obsługiwana przez księży z cerkwi w Gegabraście. W tym czasie liczba parafian była szacowana na 150 osób. W 1942 było ich 226, jednak do końca II wojny światowej liczba ta spadła do 180.

W 1946 biskup wileński i litewski Korneliusz (Popow) wyznaczył na nowego proboszcza parafii w Lebeniszkach ks. Nikołaja Krukowskiego i polecił mu przeprowadzenie procesu rejestracji placówki u władz stalinowskich. W 1947 został on pomyślnie sfinalizowany. Parafia w Lebeniszkach posiadała cerkiew we wsi, cerkiew pomocniczą w Birżach (gdzie stale żyło 12 osób wyznania prawosławnego) oraz dom parafialny. Na początku lat 50. wspólnotę tworzyło 130 wiernych narodowości rosyjskiej. Była ona jednak niezwykle uboga i wielokrotnie zwracała się do rady eparchii z prośbą o pomoc w utrzymaniu posiadanych budynków sakralnych. W 1948 władze zarekwirowały cerkiew św. Michała Archanioła w Birżach i zaadaptowały ją na magazyn.

Po śmierci ks. Krukowskiego 30 grudnia 1954 przez trzy lata parafia nie posiadała proboszcza. Pod pismem z prośbą o wyznaczenie nowego kapłana podpisało się 50 osób. W 1957 do Lebeniszek przybył hieromnich z monasteru Świętego Ducha w Wilnie Przedysław (Kamieniak), który przez pół roku odprawiał dwie Święte Liturgie w miesiącu. Następnie jego obowiązki przejął ks. Fiodor Rakiecki z parafii św. Aleksandra Newskiego w Rakiszkach. Od lat 60. liczba wiernych w parafii sukcesywnie spadała w związku z migracją mieszkańców wsi do miast. Na początku XXI w. należało do niej zaledwie kilka osób. W związku z tym Święta Liturgia jest odprawiana w cerkwi tylko raz w roku, w dzień wspomnienia św. Nikandra (28 marca, tj. 15 marca według starego stylu), oraz na życzenie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • G. Szlewis, Православные храмы Литвы, Свято-Духов Монастыр, Vilnius 2006, ISBN 9986-559-62-6