Przejdź do zawartości

Parafia św. Jana Chrzciciela w Jonkowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Świętego Jana Chrzciciela
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Siedziba

Jonkowo

Adres

ul. Księdza Hanowskiego 30
11-042 Jonkowo

Data powołania

XIV wiek

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

warmińska

Dekanat

Olsztyn III – Gutkowo

Kościół

Świętego Jana Chrzciciela

Proboszcz

ks. Krzysztof Chrostek

Wezwanie

Świętego Jana Chrzciciela

Wspomnienie liturgiczne

29 czerwca

Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego
Położenie na mapie gminy Jonkowo
Ziemia53°49′39,504″N 20°18′32,712″E/53,827640 20,309087
Mogiły przy kościele
Kościół św. Jana Chrzciciela w Jonkowie
Tablica pamiątkowa w zewnętrznych murach kościoła, pamięci ks. Jana Hanowskiego
Kościół św. Jana Chrzciciela w Jonkowie

Parafia Świętego Jana Chrzciciela w Jonkowierzymskokatolicka parafia w Jonkowie, należąca do archidiecezji warmińskiej i dekanatu Olsztyn III – Gutkowo.

Na terenie parafii znajdują się kaplice w Mątkach (św. Walentego, z 1992 r.) oraz Łomach (MB Fatimskiej, w byłym klubie rolnika, powstała w 1992 r.). Parafia obejmuje wsie: Jonkowo, Mątki, Łomy, Polejki i Węgajty.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Została utworzona w XIV wieku. W tym czasie wybudowano kościół. Parafia w Jonkowie pojawiła się w wykazie parafii warmińskich pod koniec XV w., a na początku XVI w. została zapisana do archiprezbiteriatu dobromiejskiego. Kościół konsekrowany był 18 września 1580 r. przez biskupa Marcina Kromera ku czci św. Jana Chrzciciela. W 1714 r. kościół został rozbudowany od strony północnej i południowej. 14 czerwca 1715 r. kościół był ponownie konsekrowany przez sufragana warmińskiego Jana Franciszka Kurdwanowskiego, ku czci św. Jana Chrzciciela i św. Rocha. W 1726 r. parafię wizytował biskup warmiński Krzysztof Andrzej Jan Szembek. Wizytator opisał świątynię jako trójnawowy kościół z 23 oknami dobrze okratowanymi, z trzema wejściami, ścianami czystymi i bielonymi, z nowa rzeźbiona amboną, porządnymi ławkami, trzema ołtarzami, chór miał nowy pozytyw. Jedynie stara dzwonnica wymagała naprawy, plebania była w dobrym stanie ale budynki gospodarcze były zrujnowane. Jak zaznaczył wizytator, do spowiedzi wielkanocnej przystąpiło 508 osób. Po kolejnej przebudowie (w latach 1785-1789) kościół był ponownie konsekrowany (pod wezwaniem dwóch dotychczasowych patronów parafii) przez biskupa Ignacego Krasickiego 28 października 1789 r. Ostatnia rozbudowa kościoła nastąpiła w latach 1911–1914 r., według projektu Fritza Heittmana z Królewca. Odnowioną i przebudowaną świątynię konsekrował biskup warmiński Augustyn Bludau 24 czerwca 1912 r. Polichromię z motywem szarobłękitnej wici roślinnej (według projektu proboszcza ks. Juliana Pniewskiego), znajdującą się w prezbiterium, wykonał w latach 1914–1917 rosyjski jeniec wojenny.

W XIX w. nastąpił rozkwit życia religijnego na terenie parafii. Działały w tym czasie: Bractwo Trzeźwości, Bractwo św. Rocha i Apostolat Modlitwy.

W 1971 r. parafia uzyskała prawo własności do cmentarza parafialnego i przykościelnego ogrodu oraz do 2,64 ha ziemi.

W 1983 r. rozpoczęto budowę domu katechetycznego, wiele prac wykonano społecznie, w 1990 r. oddano do użytku. Obecnie w domu katechetycznym funkcjonuje prywatne przedszkole OSKAR. W 1995 r. odnowiono hełm więzy kościelnej (pokryto blacha miedzianą. W 1998 r., z okazji 125. urodzin i 30. rocznicy śmierci ks. Jana Hanowskiego, wmurowano tablicę pamiątkowa w zewnętrznej ścianie kościoła, ufundowaną przez parafian. W 2001 r. kościół wyposażony został w nowoczesne oświetlenie zewnętrzne.

Kościół św. Jana Chrzciciela

[edytuj | edytuj kod]

W wyniku licznych zmiana w trakcie kolejnych remontów dawny, jednolity charakter świątyni został zatarty. Widoczne są elementy późnogotyckie, renesansowe, barokowe i neogotyckie. Pierwotnie była to budowla późnogotycka, trójnawowa, bazylikowa. Zachowała się elewacja wschodnia z przyległą zakrystią oraz część południowa.

Pierwszy, drewniany kościół wzniesiony został prawdopodobnie w latach 1350-1375. W tym czasie powstała drewniana dzwonnica (wschodnia część kościoła) rozebrana na początku XVIII w.

Od strony zachodniej widoczna jest późnobarokowa wieża, a od strony północnej - trójnawowy korpus. Fragmenty elewacji południowej mają charakter neogotycki. Wieża jest murowana z cegły, dwukondygnacyjna, o nieregularnym blokowym wiązaniu, kwadratowa, z zaokrąglonymi narożami. Hełm na wieży gontowy, baniasty z ośmioboczną, smukłą latarnią. Nad szczytem wschodnim znajduje się wieżyczka na sygnaturkę, z hełmem barokowym, zwieńczonym chorągiewką z datą 1787 r.

Wyposażenie wnętrza świątyni jest barokowe i klasycystyczne z XVIII i XIX wieku. Stropy bogato malowane (polichromia wiciowa z XVIII w.).

Proboszczowie i kapłani

[edytuj | edytuj kod]

(dane niepełne)

  • Jan Lichtenstein - proboszcz (1587-? )
  • Jerzy Sosnowski - koadiutor (1621-? )
  • Krzysztof Kirstein I - proboszcz (1628-1648)
  • Jan de Altis - wikariusz (1643)
  • Krzysztof Kirstein II - proboszcz (1648-1666)
  • Jerzy Roganski - proboszcz (1666-1669)
  • Marcin Zembrzuski - proboszcz (1669-1672)
  • Andrzej Jan Fuhrmann - proboszcz (1672-1680)
  • Marcin Austen - proboszcz (1680-1681)
  • Eustachy Walenty Sigismundi - proboszcz (1681-1694)
  • Andrzej Pawłowski - proboszcz (1695-1713)
  • Jan Franciszek Trzaskowski - komendariusz (1695 r.)
  • Piotr Józef Sehler - komendariusz (1713)
  • Andrzej Piotr Fieberg - proboszcz (1713-1752)
  • Jerzy Giławski - wikariusz (1720 i 1734)
  • Antoni Franciszek Grodzki - wikariusz (1728-1733)
  • Franciszek Tadeusz Weiss - wikariusz (1732-1734)
  • Piotr Skorupowski - wikariusz (1713-?)
  • Jan Kraus - wikariusz (1742-1749)
  • Franciszek Hanowski - wikariusz (1749-1753)
  • Franciszek Stefan Kurowski - proboszcz (1752-1765)
  • Michał Marcelli - proboszcz (1765-1768)
  • Mateusz Kowalski - proboszcz (1768-1776)
  • Franciszek Biernatowski - wikariusz (1768-1780)
  • Florian Bahr - proboszcz (1776-1792)
  • Mikołaj Paszkowski - komendariusz (1776)
  • Joachim Popowski - komendariusz (1792)
  • Piotr Petrikowski - proboszcz (1792–1804)
  • Andrzej Braun - wikariusz (1801–1808)
  • Jerzy (Józef?) Lilienthal - proboszcz (1804–1807)
  • Walenty Bergmann - proboszcz (1807–1834)
  • Franciszek Kwaśniewski - proboszcz (1834–1850)
  • Walenty Tolsdorf - komendariusz (1850)
  • Franciszek Heinrich - proboszcz (1850–1854)
  • Jan Fink - wikariusz (1864–1866)
  • Piotr Paweł Pruss - komendariusz (1865)
  • Hermann August Macherzynski - wikariusz (1868–1869)
  • Juliusz Marquardt - wikariusz (1871)
  • Francisze Romahn - komendariusz (1854)
  • Józef Skowroński - - proboszcz (1854–1878)
  • w latach 1878–1883 – vacat
  • Jan Robert Kuhnigk - kuratus i proboszcz (1883–1900)
  • Alojzy Koslowski - proboszcz (1900–1929)
  • Brunon Wysocki - wikariusz (1904–1905)
  • Józef Piecocha - wikariusz (1906)
  • Jan Zink - wikariusz (1911)
  • Feliks Kowalski - wikariusz (1911–1913)
  • Adolf Otton Paweł Pulina - komendariusz i wikariusz (1913–1917)
  • Albin Wenskowski - wikariusz (1917–1918)
  • Engelbert Rahmel - wikariusz (1918–1920)
  • Joachim Ziemetzki - wikariusz (1920–1926)
  • Brunon Angrik - wikariusz (1920–1929)
  • Artur Linka - proboszcz (1929–1945)
  • Alfred Preuss - wikariusz (1938)
  • Eryk Erwin Puck - wikariusz (1939–1941)
  • Józef Surmacz - proboszcz (1945–1947)
  • Bruno Dehler - proboszcz (1947–1958)
  • Alojzy Golubski - proboszcz (1958–1960)
  • Juliusz Władysław Pniewski - proboszcz (1960–1978)
  • Edmund Stanisław Załęski - proboszcz (1978–2010)
  • Krzysztof Chrostek - proboszcz (od 2010)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mieczysław Wieliczko, Janina Bosko, Bronisław Magdziarz, Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej, tom I. Święta Warmia, Olsztyn: Kuria Metropolitalna Archidiecezji Warmińskiej, 1999, ISBN 83-86926-07-4, OCLC 831022259.
  • Robert Syrwid, Kościoły parafialne gminy Jonkowo, Olsztyn: Wyd. Littera, 2005, ISBN 83-89775-02-6, OCLC 749503115.