Parafia Trójcy Przenajświętszej i św. Leopolda w Rzezawie

Parafia Trójcy Przenajświętszej
i św. Leopolda
	; kościół parafialny
Państwo	Polska
Siedziba	Rzezawa
Adres	ul. Kościelna 23,; 32-765 Rzezawa
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Diecezja	tarnowska
Dekanat	Bochnia Wschód
Kościół	Trójcy Przenajświętszej i św. Leopolda
Proboszcz	ks. mgr Tomasz Krawiec
Wezwanie	Trójcy Przenajświętszej i św. Leopolda
Wspomnienie liturgiczne	Uroczystość Trójcy Przenajświętszej
	Położenie na mapie gminy Rzezawa Parafia Trójcy Przenajświętszej; i św. Leopolda
	Położenie na mapie Polski Parafia Trójcy Przenajświętszej; i św. Leopolda
	Położenie na mapie województwa małopolskiego Parafia Trójcy Przenajświętszej; i św. Leopolda
	Położenie na mapie powiatu bocheńskiego Parafia Trójcy Przenajświętszej; i św. Leopolda
	49°59′25″N 20°30′53″E/49,990278 20,514722
	Strona internetowa

Parafia Trójcy Przenajświętszej i św. Leopolda w Rzezawie – parafia rzymskokatolicka w dekanacie Bochnia-Wschód w diecezji tarnowskiej.

W skład terytorium parafii wchodzą miejscowości Rzezawa, Jodłówka, Grądy oraz część Jasienia i Krzeczowa.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początkowo parafia miała zostać utworzona w sąsiednim Borku. Mówi o tym dokument króla Kazimierza Wielkiego z 10 lutego 1350. Z nieznanych bliżej powodów parafię erygowano 26 maja tegoż roku w Rzezawie. O zmianie lokalizacji mówią dwie legendy Siwa klacz w Borku i Wzniesienie Pacynkowa.

Pierwszy drewniany kościół został spalony w czasie najazdu Kozaków. Potem ks. Wawrzyniec Ubiński zbudował tymczasową kaplicę. Budowę nowego kościoła pw. Wszystkich Świętych rozpoczął ks. Florian Tchórzewski, a zakończył w 1687 ks. Kazimierz Górnicki. Świątynia była kilkakrotnie palona w XVII i XVIII w. Tak przetrwała do XIX wieku, kiedy znowu uległa zniszczeniu.

Kamień węgielny pod obecny murowany kościół położono 24 września 1848. Budowa nowej świątyni prowadzona była z fundacji Leopolda Henryka Bondy, Edwarda Somolaka i Józefa Milewskiego, właścicieli miejscowych dóbr i parafian. Były już ściany, dach oraz wieża, brakowało tylko sklepienia. Zrobiono je za ks. Filipa Kijasa w 1848. Nowy kościół nosił tytuł św. Leopolda, na cześć austriackiego fundatora o takim właśnie imieniu. Świątynię poświęcono w 1851, a w 1854 konsekrował ją bp Józef Pukalski^[1].

W 1902 kościół odrestaurowano i odmalowano. W roku 1909 w parafii została założona ochronka i przybyły siostry służebniczki starowiejskie. W 1913 za ks. Józefa Padykuły zrobiono posadzkę. Kupiono również dzwony, które podczas I wojny światowej zostały zabrane przez Austriaków. Pozostał tylko jeden, do którego dokupiono kolejne. Podczas II wojny światowej wszystkie dzwony skradli Niemcy. Obecne pochodzą z roku 1947. Ks. Padykuła zrobił również ogrodzenie z pięcioma kapliczkami oraz wybudował plebanię^[2].