Park Narodowy Sapo
| park narodowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data utworzenia |
1983 |
| Powierzchnia |
1804 km² |
Położenie na mapie Liberii  | |
| 5°28′35″N 8°33′03″W/5,476389 -8,550833 | |
Park Narodowy Sapo – park narodowy w hrabstwie Sinoe w Liberii. Jest największym w kraju chronionym obszarem lasów deszczowych[1] i jedynym o statusie parku narodowego. Obejmuje drugi co do wielkości obszar wilgotnego lasu równikowego w Afryce Zachodniej po Parku Narodowym Taï w Wybrzeżu Kości Słoniowej[2]. Zajmuje powierzchnię 1804 km² i jest położony w południowo-wschodniej części kraju.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1976 powołano do życia Liberyjską Jednostkę Rozwoju Leśnictwa (LFDA) do zarządzania i zachowania państwowymi zasobami leśnymi. Rok później, w 1977, został stworzony Wydział Przyrody i Parków Narodowych pod przewodnictwem Alexandra Peala, który kierował nim do 1990. Do 1982 zaproponowano stworzenie siedmiu obszarów chronionych, w tym trzech parków narodowych. Spośród nich oficjalnie powstał jedynie Park Narodowy Sapo w 1983 przez będącą wówczas u władzy Radę Odkupienia Ludu[3]. Jego początkowa powierzchnia wynosiła 1308 km² na wschód od rzeki Sinoe i południe od gór Putu.
Wybuch wojny domowej w Liberii w 1989 przyczynił się do braku kontroli nad terenem parku. Pojawiały się liczne oskarżenia względem grup rebelianckich o grabieżcze wykorzystywanie tych terenów dla pozyskania drewna oraz wydobycia diamentów w celu uzyskania zysków na dalsze działania zbrojne[4]. Charles Taylor był głównym z liderów rebeliantów oskarżanych poza zbrodniami przeciwko ludzkości także o niszczenie cennego ekosystemu parku narodowego Sapo.
Bioróżnorodność[edytuj | edytuj kod]
Fauna[edytuj | edytuj kod]
Park Narodowy Sapo jest określany „regionalnym centrum endemizmu”[5] z około 125 gatunkami ssaków i 590 ptaków, z których wiele jest zagrożonych tj. kot złoty, dryl, sępowronka żółtogardła. Park jest także siedliskiem dla cywety afrykańskiej, bielika afrykańskiego, żako, świni leśnej, kanczyla afrykańskiego czy też wydry plamoszyjej[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Africa South of the Sahara 2004. [dostęp 2012-04-26].
- ↑ The Chmipanzees of the Tao Forest:Behavioural Ecology and Evolution. [dostęp 2012-04-26].
- ↑ Kahler, Peter (2000-11-13). "Liberia; Liberia's Lone National Park Under Post-war Assessment". Africa News (AllAfrica, Inc).
- ↑ Requiem for Nature - John Terborgh. [dostęp 2012-04-27].
- ↑ The Biodiversity of African Plants:Proceedings. [dostęp 2012-04-26].
- ↑ Irish, Paul (1989-03-14). "Otters to get deluxe suite". Toronto Star: str. E2