Park Przy Świętym Źródle w Prudniku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Park Przy Świętym Źródle
Ilustracja
Wejście do parku od ul. Dąbrowskiego
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Miejscowość

Prudnik

Położenie na mapie Prudnika
Mapa konturowa Prudnika, w centrum znajduje się punkt z opisem „Park Przy Świętym Źródle”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Park Przy Świętym Źródle”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Park Przy Świętym Źródle”
Położenie na mapie powiatu prudnickiego
Mapa konturowa powiatu prudnickiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Park Przy Świętym Źródle”
Położenie na mapie gminy Prudnik
Mapa konturowa gminy Prudnik, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Park Przy Świętym Źródle”
Ziemia50°18′42″N 17°34′02″E/50,311667 17,567222

Park Przy Świętym Źródle w Prudniku[1] (również Park Przy Wodociągach, popularnie małpi gaj) – park w południowej części Prudnika. Granicę parku wyznaczają: al. Lipowa (północ), ul. Jarosława Dąbrowskiego (zachód), ul. Józefa Poniatowskiego (wschód) i ogródki działkowe (południe).

Park jest jednym z miejsc na trasie szlak turystyczny czerwony Głównego Szlaku Sudeckiego[2].

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa „Przy Świętym Źródle” pochodzi od źródła, które wypływało z tego miejsca i zasilało pobliski staw. Jest to nazwa oficjalna, stosowana w dokumentach urzędowych i na tablicach informacyjnych[1]. Wcześniej stosowana była nazwa „Park Przy Wodociągach”, lub „lasek przy wodociągach”. Miejscowi Niemcy i Ślązacy jednak nie używali nazw „Święte Źródło” czy „Zdrowe Źródło” (niem. Heilbrunnen). Zamiast tego, używali określeń „Źródło”, „Lasek przy źródle”, lub „Studnia”. W latach 80. XX wieku popularna wśród mieszkańców miasta stała się nazwa „małpi gaj”[3].

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

Park porośnięty jest drzewostanem liściastym z przewagą lipy drobnolistnej (Tilia cordata), grabu pospolitego (Carpinus betulus), topoli osiki (Populus tremula) i dębu szypułkowego (Quercus robur). W runie występuje zawilec gajowy (Anemone nemorosa) i liczne trawy, poza tym m.in. paprotka zwyczajna (Polypodium vulgare), konwalia majowa (Convallaria maialis) i barwinek pospolity (Vinca minor). Przebywają tu zwierzęta takie jak: kuna leśna, łasica, rzekotka drzewna, ropucha szara, drozd śpiewak i słowik rdzawy oraz kilka gatunków nietoperzy, dzięciołów i sikor[4].

Infrastruktura[edytuj | edytuj kod]

Park poprzecinany jest alejkami spacerowymi z ławkami. Znajduje się w nim siłownia[5]. W jego centralnym punkcie znajduje się krzyż oraz „Święte Źródło” – publiczne uliczne źródło wody pitnej[2].

  • Święte Źródło – studnia w pobliżu jezdni ul. Poniatowskiego. Na niemieckim planie Prudnika autorstwa Weymanna z 1890 źródło zaznaczone jest pod nazwą Heilbrunnen[3]. Istniało tu naturalne, wydajne źródło z dobrą wodą, z którego chętnie korzystali mieszkańcy miasta. Woda ze źródła wybijała na tyle intensywnie, że po drugiej stronie ul. Poniatowskiego tworzyła strumień w głębokim parowie. W 1844 źródło zostało przesunięte z pierwotnego miejsca „o kilka kroków”, a także oprawione marmurem i żelazną kratą[6]. Jeszcze w latach 50. XX wieku studnia była podwyższona, nakryta betonową czapą i okolona wysokim ozdobnie kutym ogrodzeniem. Zabytkowy płot usunięto w latach 60. przy modernizacji i płukaniu studni głębinowych[3]. Podczas prac przy inwestycji gminnej w sierpniu 2018 odkryte zostały pozostałości po Świętym Źródle[6]. W listopadzie 2018 zakończyły się prace przy budowie oprawy studni: oczyszczenie i ponowne wbudowanie oryginalnych, marmurowych stopni, ogrodzenie całości kratą i postawienie pompy, z której można pobierać wodę[7].
  • Krzyż – postawiony w centralnej części parku w pierwszych latach po II wojnie światowej, między 1945 i 1947. Prawdopodobnie miał oznaczać znajdujące się pod nim groby. Nie zostało ustalone, kto został w tym miejscu pochowany. Możliwe, że byli to niemieccy żołnierze zabici przez Rosjan podczas walk o Prudnik (w 2002 w pobliżu znaleziono niemiecki nieśmiertelnik)[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Uchwała Rady Miejskiej w Prudniku nr LX/860/2018 z dnia 30 sierpnia 2018 r. w sprawie ustalenia Regulaminu korzystania z Parku „Przy Świętym Źródle” przy ul. Poniatowskiego w Prudniku, bip.prudnik.pl.
  2. a b Prudnik – Góry Opawskie – Główny Szlak Sudecki s. 20.
  3. a b c d Andrzej Wanderer, Tajemny park „Przy wodociągach”, „Tygodnik Prudnicki”, 32 (662), 6 sierpnia 2003, s. 11.
  4. Tablica informacyjna
  5. Parki [online], InfoPrudnik [dostęp 2022-02-02] (pol.).
  6. a b Andrzej Dereń, Święte Źródło było pod naszymi stopami [online], Teraz Prudnik!, 9 sierpnia 2018 [dostęp 2022-02-02] (pol.).
  7. Andrzej Dereń, Święte Źródło już gotowe [online], Teraz Prudnik!, 29 listopada 2018 [dostęp 2022-02-02] (pol.).