Park Wolności w Bydgoszczy
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Dzielnica | |
Powierzchnia |
9,91 ha |
Data założenia | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
Położenie na mapie Bydgoszczy | |
53°07′03″N 18°00′51″E/53,117500 18,014167 |
Park Wolności[1][2] – park miejski w Bydgoszczy, liczący 9,91 hektarów powierzchni.
Lokalizacja
[edytuj | edytuj kod]Teren zajmowany przez park posiada wymiary: 100 × 1000 m i jest usytuowany między ulicami: Kujawską, Toruńską i gen. Stanisława Grzmot-Skotnickiego, w obrębie osiedla Wzgórze Wolności w Bydgoszczy. Jest zlokalizowany na fragmencie Zbocza Bydgoskiego o deniwelacji 25–30 m, które oddziela dwie terasy pradolinne.
Wejście do parku od strony dolnego tarasu miasta znajduje się: od zachodu schodami od ul. Kujawskiej, zaś od wschodu schodami przy ulicy Toruńskiej 86-88. Natomiast z górnym tarasem miasta park jest połączony wieloma ścieżkami i alejami. Z tej strony park stanowi zaplecze spacerowe osiedla Wzgórze Wolności o pow. 76 ha, zbudowanego w latach 1980-1990 według projektów arch. Henryka Gotza, Michała Holki i Witolda Migdały[3]. Z parkiem sąsiaduje w części zachodniej zbudowany w 2001 r. ośrodek telewizyjny TVP Bydgoszcz.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Park założono w latach 1911-1913, wykorzystując istniejący drzewostan naturalny oraz ciekawe ukształtowanie terenu w rejonie wysokiego zbocza pradoliny, pociętego parowami erozyjnymi. Z tego powodu park urządzono w stylu leśno-górskim (tatrzańskim). Jego obszar wynosił początkowo 7 ha[4].
Na terenie parku Niemcy zbudowali wieżę Bismarcka według projektu Paula Walthera, którą poświęcono 25 maja 1913 r. Wieża została nazwana Bismarck Turm, a wzgórze Bismarckhöhe[4]. Masywna, kamienna budowla liczyła 25 m wysokości, mieściła m.in. izbę pamięci Ottona von Bismarcka, a z jej najwyższego tarasu można było podziwiać panoramę miasta[5]. W odrodzonej Rzeczypospolitej w 1920 r. budowlę tę nazwano wieżą Wolności, a park przyjął nazwę parku na Wzgórzu Wolności. Planowano przebudowę wieży na kaplicę, na szczycie której miał stanąć ogromny krzyż[5]. Jednak w związku z brakiem porozumienia w tej sprawie i brakiem środków finansowych, rada miasta Bydgoszczy 12 kwietnia 1928 r. przegłosowała kontrowersyjną uchwałę o likwidacji wieży. 16 maja 1928 r. wieża Wolności została wysadzona w powietrze za pomocą 30 kilogramów trotylu[5]. Obecnie istniejącą pamiątką po Wieży Bismarcka są prowadzące na wzniesienie schody, zaczynające się obok kamienicy przy ulicy Toruńskiej 86.
Bezpośrednio po urządzeniu parku, przeważały w nim: sosna odmiany niskiej i brzoza brodawkowata[6]. Natomiast w roku 1938 na jego terenie rosły m.in.: kosodrzewina, świerk pospolity, brzoza brodawkowata, sosna karłowa, jałowiec sabiński[4].
W latach okupacji przywrócono nazwę Bismarckhöhe, zaś aleja spacerowo-widokowa była nazywana Höhenweg i kończyła się na brzegu doliny, w której obecnie znajduje się aleja Jana Pawła II.
Po zakończeniu II wojny światowej w centralnym miejscu parku urządzono Cmentarz Bohaterów Bydgoszczy, na który przeniesiono prochy ofiar z różnych miejsc kaźni z Bydgoszczy i okolic. W latach 1974–1980 przy wschodniej części parku zbudowano szpital wojewódzki im. Jana Biziela. Obecnie aleja spacerowa w tej części parku nie jest już użytkowana, a w części jest zablokowana prywatnymi posesjami.
W 2016 przygotowano projekt rewitalizacji parku, a w 2017 pozyskano na ten cel dofinansowanie z funduszy unijnych. Prace o łącznej wartości 1,85 mln zł zrealizowano w l. 2017-2019; były one związane głównie z uzupełnieniem i uporządkowaniem nasadzeń roślin oraz stabilizacją skarp. Obejmowały one m.in. wykonanie zróżnicowanych gatunkowo łąk oraz dosadzenie drzew, krzewów (łącznie 681 szt.), ziół i roślin kwitnących, instalację ławek, tablic dydaktycznych, koszy na śmieci, karmników i budek lęgowych dla ptaków i nietoperzy, wymianę oświetlenia, budowę nowych ciągów pieszych, rowerowych oraz nowych schodów łączących park z ulicą Kujawską[7][8]. Dokumentacja projektowa przewidziała także rezerwę terenową pod plac zabaw, siłownię plenerową i platformę widokową[9].
Nazwa Park Wolności nadana została na mocy uchwały Rady Miasta Bydgoszczy z dnia 26 czerwca 2019, która weszła w życie 19 lipca 2019[1]. Nazwa upamiętnia Rok Wolności uchwalony wcześniej przez Radę i nawiązuje do położenia parku[2].
Park jako element bydgoskiej alei spacerowo-widokowej
[edytuj | edytuj kod]Wzdłuż parku, na krawędzi Zbocza Bydgoskiego wiedzie aleja spacerowo-widokowa, z której można z wysokości ok. 30 m obserwować panoramę miasta. Jest ona fragmentem dłuższej alei rozpoczynającej się w parku gen. Henryka Dąbrowskiego, wiodącej następnie Aleją Górską, aż do ul. Kujawskiej. Od tej ulicy, aż do szpitala im. Biziela panoramę miasta można podziwiać z parku na Wzgórzu Wolności. Kolejne fragmenty traktu widokowego znajdują się na osiedlach Wyżyny i Kapuściska.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Na terenie parku znajdują się liczne ścieżki spacerowe, zarówno na górnym, jak i dolnym tarasie, połączone schodami. Rośnie tu kilkadziesiąt gatunków drzew i krzewów[3]. Jeden z dębów o obwodzie 343 cm w 2011 roku uznano za pomnik przyrody i nadano mu nazwę: „Dąb Pomorskiego Okręgu Wojskowego”[10].
W parku urządzone są dwie polany widokowe, gdzie roślinność drzewiastą częściowo wycięto, w celu ekspozycji krajobrazu miasta. Przez park prowadzi zielony turystyczny szlak pieszy „Relaks” prowadzący z dworca PKS, przez Puszczę Bydgoską nad jezioro Jezuickie (16 km)[3].
Cmentarz Bohaterów Bydgoszczy
[edytuj | edytuj kod]Akcentem martyrologicznym w parku jest Cmentarz Bohaterów Bydgoszczy, położony w miejscu, gdzie w latach 1913–1928 znajdowała się wieża Bismarcka.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]Wiosna
-
Aleja
-
Aleja
-
U podnóża zbocza
-
Schody przy ul. Toruńskiej wznoszące się 30 m
Jesień
-
Aleja
-
Aleja
-
Widoki miasta
-
Jesienne liście
Zima
-
Schody
-
Aleja
-
Aleja prowadząca do schodów
-
Zachodnia część parku
Panoramy z parku
-
Jeden z punktów widokowych
-
Widoki
-
Widok z obecnie nieużytkowanej alei za szpitalem im. J. Biziela
-
W tle hala „Łuczniczka”
Cmentarz Bohaterów Bydgoszczy
-
Brama wejściowa
-
Tablice pamiątkowe
-
Kwatery
-
Jedna z tablic ku czci poległych
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Uchwała nr XIII/266/19 Rady Miasta Bydgoszczy z dnia 26 czerwca 2019 r. w sprawie nadania nazwy parkowi na terenie Bydgoszczy. [w:] Dziennik Urzędowy Województwa Kujawsko-Pomorskiego [on-line]. 2019-07-05. [dostęp 2019-08-17].
- ↑ a b Bydgoskie parki oficjalnie ochrzczone. [w:] Tygodnik Bydgoski [on-line]. 2019-06-27. [dostęp 2019-08-17].
- ↑ a b c Umiński, Janusz: Bydgoszcz. Przewodnik, Regionalny Oddział PTTK „Szlak Brdy” Bydgoszcz 1996.
- ↑ a b c Kuczma Rajmund: Zieleń w dawnej Bydgoszczy. Instytut Wydawniczy „Świadectwo”. Bydgoszcz 1995.
- ↑ a b c Romaniuk Marek: Wieża Bismarcka w Bydgoszczy. [w:] Materiały do dziejów kultury i sztuki Bydgoszczy i regionu. Zeszyt 6. Pracownia Dokumentacji i Popularyzacji Zabytków Wojewódzkiego Ośrodka Kultury w Bydgoszczy. Bydgoszcz 2001.
- ↑ Mokra Jolanta , Zieleń miejska., [w:] Bydgoska Gospodarka Komunalna, Stefan Pastuszewski, Bydgoszcz: Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, 1996, ISBN 83-85860-37-1 .
- ↑ Wzgórze Wolności. Prace w kolejnym bydgoskim parku
- ↑ Park na Wzgórzu Wolności po rewitalizacji wygląda efektownie
- ↑ Rewitalizują park na Wzgórzu Wolności. Powoli. Końca nie widać. 2018-11-19. [dostęp 2018-11-19].
- ↑ Uchwała nr XV/258/11 Rady Miasta Bydgoszczy z dnia 28 września 2011 roku. [dostęp 2011-10-20].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Zbocze Bydgoskie
- Wieża Bismarcka w Bydgoszczy
- Parki i tereny leśne w Bydgoszczy
- Ochrona przyrody w Bydgoszczy
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bydgoska Gospodarka Komunalna, Stefan Pastuszewski, Bydgoszcz: Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, 1996, ISBN 83-85860-37-1 .
- Rajmund Kuczma Zieleń w dawnej Bydgoszczy, Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, Bydgoszcz 1995
- Janusz Umiński Bydgoszcz. Przewodnik, Regionalny Oddział PTTK „Szlak Brdy”, Bydgoszcz 1996