Passiflora sodiroi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Passiflora sodiroi
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

malpigiowce

Rodzina

męczennicowate

Rodzaj

męczennica

Gatunek

Passiflora sodiroi

Nazwa systematyczna
Passiflora sodiroi Harms
Repert. Spec. Nov. Regni Veg.. 18: 298 1922[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Passiflora sodiroi Harms – gatunek rośliny z rodziny męczennicowatych (Passifloraceae Juss. ex Kunth in Humb.). Występuje endemicznie w Ekwadorze[4].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek do niedawna był prawie nieznany, z wyjątkiem kilku okazów zebranym w latach 1870–1890[4].

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Rośnie endemicznie w Ekwadorze w prowincjach Cotopaxi, Imbabura, Napo oraz Pichincha[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Liany lub pnącza[4]. Pędy miękko i krótko owłosione[5].
Liście
Ogonki liściowe mają długość 2–2,5 cm. Liście mają jajowaty kształt. Mają 8–10 cm długości[5].
Kwiaty
Są małe i mają zieloną barwę[4].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek jest znany z czterech subpopulacji[a]. Rośnie wzdłuż dróg oraz w miejscach, w których została zaburzona roślinność andyjskiego lasu pierwotnego. Występuje na wysokości 2100–3260 m n.p.m.[4] (według innych źródeł 2500–3500 m n.p.m.[6]).

Ochrona[edytuj | edytuj kod]

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych został zaliczony do kategorii NT – gatunków bliskich zagrożeniu wyginięciem. Ze względu na to, że rośnie on w miejscach przydrożnych oraz prześwitach w lesie pierwotnym, trudno jest przewidzieć dalszy rozwój tego gatunku oraz zagrożenia jego populacji[4].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Pojęcie subpopulacji (podpopulacji) jest wprowadzane w przypadkach ocen zagrożenia populacji silnie rozczłonkowanych, co wzmaga wymieranie taksonu. W przypadkach, gdy subpopulacje są małe i w znacznym stopniu izolowane, rekolonizacja opuszczonych stanowisk jest mało prawdopodobna (zob. metapopulacja oraz J. Mitka, Metodyka oszacowania stopnia zagrożenia populacji roślin i ich siedlisk).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-04-15] (ang.).
  3. Passiflora sodiroi Harms. The Plant List. [dostęp 2014-11-09]. (ang.).
  4. a b c d e f g h P. Jørgensen, N. Pitman, Passiflora sodiroi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2014-11-09] (ang.).
  5. a b Publication: Botanical series, Tom 19. Field Museum of Natural History, 1938, s. 101. (ang.).
  6. Guía agro-culinaria de Cotacachi, Ecuador y alrededores. INIAP Archivo Historico, 2003, s. 81. ISBN 978-958-33-5704-6. (hiszp.).