Pat O’Connor (kierowca)
Imię i nazwisko |
Patrick O’Connor |
---|---|
Państwo | |
Data i miejsce urodzenia |
9 października 1928 |
Data i miejsce śmierci |
30 maja 1958 |
Pat O’Connor, właśc. Patrick O’Connor (ur. 9 października 1928 w North Vernon, zm. 30 maja 1958 w Indianapolis) – amerykański kierowca wyścigowy.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W latach 1952–1958 wziął udział w 36 wyścigach zaliczanych do punktacji USAC National Championship. Wygrał dwa z nich (Darlington 1956 oraz Trenton 1957). Jedyne pole position w karierze zdobył do Indianapolis 500 w 1957 roku.
Zginął tragicznie w zbiorowym karambolu, wywołanym przez piruet startującego z drugiej pozycji Eda Elisiana, na pierwszym okrążeniu Indianapolis 500 w 1958 roku. O’Connor zderzył się z Jimmym Reece’em i wykonał salto w powietrzu, po którym jego samochód wylądował kołami do góry i stanął w płomieniach. Sekcja zwłok wykazała, że O’Connor doznał złamania karku i najprawdopodobniej zginął jeszcze przed wybuchem pożaru.
O’Connor był jednym z faworytów wyścigu. Cztery dni przed startem jego zdjęcie ukazało się na okładce magazynu „Sports Illustrated”.
Starty w Indianapolis 500
[edytuj | edytuj kod]Wszystkie starty O’Connor w Indianapolis 500 są zaliczane do punktacji mistrzostw świata Formuły 1.
Rok | Nadwozie | Silnik | Start | Wynik | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|
1954 | Kurtis Kraft | Offenhauser | 12 | 21 | Wypadek |
1955 | Kurtis Kraft | Offenhauser | 19 | 8 | |
1956 | Kurtis Kraft | Offenhauser | 3 | 18 | Iskrownik |
1957 | Kurtis Kraft | Offenhauser | 1 | 8 | |
1958 | Kuzma | Offenhauser | 5 | 29 | Śmiertelny wypadek |