Paweł Zbrożek
 Jasieńczyk | |
| Data urodzenia |
ok. 1440 |
|---|---|
| Data śmierci |
1514 |
| Ród |
Zbrożkowie z Żernik herbu Jasieńczyk |
| Rodzice |
Mikołaj |
| Małżeństwo |
Zofia Ciechomska z Ciechomic h. Wąż |
| Administracja |
wojewoda bełski od 1489 do 1494 |
Paweł Zbrożek herbu Jasieńczyk, (Paweł Zbrożek z Żernik[1]), (ur. ok. 1440, zm. 1514), syn Mikołaja – wojski bełski w latach 1489–1514, poseł na sejm 1505 i 1511[2] roku z województwa bełskiego.
Według innych źródeł[3] w 1489 roku Paweł Zbrożek mianował się wojewodą bełskim („Paulus Zbrożek de Synyk palatinus Bełsensis”)[4], a tytułowanym kasztelanem został Dobiesław Byszowski („Dobislaus Bischowski castellanus et capitaneus terrae Bełsensis”)[5]. Zbrożek był wojewodą nie później niż do 1494 roku, kiedy na urzędzie tym zasiadł Mikołaj Tęczyński (1494–1496).
W 1470 roku poślubił Zofię Ciechomską h. Wąż (ur. ok. 1450).
Właściciel ziemski[edytuj | edytuj kod]
W roku 1491 ojciec Mikołaj przekazuje Pawłowi swoje dobra w postaci 12 wsi: Żerniki, Ratyczów, Krzewicę, Rudkę, Łubcze, Szlatyn, Worochtę, Chorobrów, Przemysłów, Uhrynów, Hołubie, Nuśmice a także wójtostwo w Hrebennem i zastaw na Radkowie[6].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Posłowie ziemscy koronni 1493–1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 46.
- Urzędnicy województwa bełskiego i ziemi chełmskiej XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Henryk Gmiterek i Ryszard Szczygieł. Kórnik 1992, s. 74.
- Izydor (Ìsydor Ìvanovyč) Szaraniewicz (Šaranevyč): Rys wewnętrznych stosunków Galicyi Wschodniej w drugiej połowie piętnastęgo wieku, Dział I i II. Najwyżsi urzędnicy i dygnitarze ziem ruskich świeccy i duchowni. Wojewodowie, generalni starostowie ruscy, wojewodowie i starostowie bełscy i podolscy – starostowie lwowscy, haliccy, przemyscy i sanoccy – niektórzy arcybiskupi, biskupi i kanonicy – i inne znakomitości historyczne. Lwów: Drukarnia Instytutu Stauropigiańskiego, nakładem autora, 1869, s. 124.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Andrzej Janeczek: Osadnictwo pogranicza polsko-ruskiego: województwo bełskie od schyłku XIV do początku XVII w.. Wrocław: Inst. Archeologii i Etnologii Polskiej Akad. Nauk, Dawniej Inst. Historii Kultury Materialnej PAN, 1991, s. 386. ISBN 83-04-03567-7.
- ↑ Posłowie ziemscy koronni 1493-1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 52.
- ↑ Izydor (Ìsydor Ìvanovyč) Szaraniewicz (Šaranevyč): Rys wewnętrznych stosunków Galicyi Wschodniej w drugiej połowie piętnastęgo wieku. Lwów: Drukarnia Instytutu Stauropigiańskiego, nakładem autora, 1869, s. 124.
- ↑ Acta terrestia Bełsensia Tom. I. pag. 537.
- ↑ Tamże, pag. 546.
- ↑ Przyp. 1.