Paweł Zbrożek

Paweł Zbrożek
	; Jasieńczyk
Data urodzenia	ok. 1440
Data śmierci	1514
Ród	Zbrożkowie z Żernik herbu Jasieńczyk
Rodzice	Mikołaj;
Małżeństwo	Zofia Ciechomska z Ciechomic h. Wąż
Administracja	wojewoda bełski od 1489 do 1494; wojski bełski od 1489 do 1514; poseł na sejm radomski 1505 roku i 1511; Właściciel Żernik, Ratyczowa, Krzewicy, Rudki, Łubcza, Szlatyna, Worochtę, Chorobrowa, Przemysłowa, Uhrynowa, Hołubia, Nuśmic od 1491

Paweł Zbrożek herbu Jasieńczyk, (Paweł Zbrożek z Żernik^[1]), (ur. ok. 1440, zm. 1514), syn Mikołaja – wojski bełski w latach 1489–1514, poseł na sejm 1505 i 1511^[2] roku z województwa bełskiego.

Według innych źródeł^[3] w 1489 roku Paweł Zbrożek mianował się wojewodą bełskim („Paulus Zbrożek de Synyk palatinus Bełsensis”)^[4], a tytułowanym kasztelanem został Dobiesław Byszowski („Dobislaus Bischowski castellanus et capitaneus terrae Bełsensis”)^[5]. Zbrożek był wojewodą nie później niż do 1494 roku, kiedy na urzędzie tym zasiadł Mikołaj Tęczyński (1494–1496).

W 1470 roku poślubił Zofię Ciechomską h. Wąż (ur. ok. 1450).

Właściciel ziemski

W roku 1491 ojciec Mikołaj przekazuje Pawłowi swoje dobra w postaci 12 wsi: Żerniki, Ratyczów, Krzewicę, Rudkę, Łubcze, Szlatyn, Worochtę, Chorobrów, Przemysłów, Uhrynów, Hołubie, Nuśmice a także wójtostwo w Hrebennem i zastaw na Radkowie^[6].

Bibliografia

Posłowie ziemscy koronni 1493–1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 46.
Urzędnicy województwa bełskiego i ziemi chełmskiej XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Henryk Gmiterek i Ryszard Szczygieł. Kórnik 1992, s. 74.
Izydor (Ìsydor Ìvanovyč) Szaraniewicz (Šaranevyč): Rys wewnętrznych stosunków Galicyi Wschodniej w drugiej połowie piętnastęgo wieku, Dział I i II. Najwyżsi urzędnicy i dygnitarze ziem ruskich świeccy i duchowni. Wojewodowie, generalni starostowie ruscy, wojewodowie i starostowie bełscy i podolscy – starostowie lwowscy, haliccy, przemyscy i sanoccy – niektórzy arcybiskupi, biskupi i kanonicy – i inne znakomitości historyczne. Lwów: Drukarnia Instytutu Stauropigiańskiego, nakładem autora, 1869, s. 124.

Przypisy

↑ Andrzej Janeczek: Osadnictwo pogranicza polsko-ruskiego: województwo bełskie od schyłku XIV do początku XVII w.. Wrocław: Inst. Archeologii i Etnologii Polskiej Akad. Nauk, Dawniej Inst. Historii Kultury Materialnej PAN, 1991, s. 386. ISBN 83-04-03567-7.
↑ Posłowie ziemscy koronni 1493-1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 52.
↑ Izydor (Ìsydor Ìvanovyč) Szaraniewicz (Šaranevyč): Rys wewnętrznych stosunków Galicyi Wschodniej w drugiej połowie piętnastęgo wieku. Lwów: Drukarnia Instytutu Stauropigiańskiego, nakładem autora, 1869, s. 124.
↑ Acta terrestia Bełsensia Tom. I. pag. 537.
↑ Tamże, pag. 546.
↑ Przyp. 1.

[1] Andrzej Janeczek: Osadnictwo pogranicza polsko-ruskiego: województwo bełskie od schyłku XIV do początku XVII w.. Wrocław: Inst. Archeologii i Etnologii Polskiej Akad. Nauk, Dawniej Inst. Historii Kultury Materialnej PAN, 1991, s. 386. ISBN 83-04-03567-7.

[2] Posłowie ziemscy koronni 1493-1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 52.

[3] Izydor (Ìsydor Ìvanovyč) Szaraniewicz (Šaranevyč): Rys wewnętrznych stosunków Galicyi Wschodniej w drugiej połowie piętnastęgo wieku. Lwów: Drukarnia Instytutu Stauropigiańskiego, nakładem autora, 1869, s. 124.

[4] Acta terrestia Bełsensia Tom. I. pag. 537.

[5] Tamże, pag. 546.

[6] Przyp. 1.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]