Paweł Parniak
 plutonowy
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1926 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
Paweł Parniak (ur. 27 lutego 1890 w Nowosiółce Biskupiej[1], zm. 27 marca 2006 w Woliborzu) – polski weteran I wojny światowej, znany w Polsce ze swojej długowieczności, uznawany za najstarszego Dolnoślązaka i jednego z najstarszych Polaków[2], superstulatek.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii, a od 1919 roku służył w Wojsku Polskim i został awansowany na plutonowego. W latach 1926–1932 pracował w Kanadzie. Po powrocie do Polski zakupił gospodarstwo rolne. Prawdopodobnie w czasie II wojny światowej został raniony przez Ukraińców. Po wojnie osiedlił się na ziemiach zachodnich[3].
Paweł Parniak zmarł 27 marca 2006 w Woliborzu w wieku 116 lat. W chwili śmierci miał 11 wnuków, 32 prawnuków i 22 praprawnuków[4]. Został pochowany w Woliborzu.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 116. urodziny pana Pawła. [dostęp 2006-02-02]. (pol.).
- ↑ Polskie Rekordy i Osobliwości. [dostęp 2011-09-02]. (pol.).
- ↑ Austro-Węgry – Osoby pamiętające Cesarza i Króla. [dostęp 2006-03-13]. (pol.).
- ↑ Najstarszy Polak skończył 116 lat. [dostęp 2006-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 marca 2012)]. (pol.).