Pawica grabówka

Pawica grabówka

Saturnia pavonia
(Linnaeus, 1758)
Pawica grabówka (samiec)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	uskrzydlone
Rząd	motyle
Rodzina	pawicowate
Rodzaj	Saturnia
Gatunek	pawica grabówka
Synonimy
Phalaena pavonia Linnaeus, 1758 Eudia pavonia
Zasięg występowania
Zasięg w Europie Zachodniej

Pawica grabówka (Saturnia pavonia) – owad z rzędu motyli, należący do rodziny pawicowatych. Długość do 45 mm; skrzydła o rozpiętości 50–60 mm.

Owady dorosłe można spotkać w kwietniu i maju. Samice składają jaja na pędach roślin żywicielskich takich jak brzoza, olsza szara, wierzba, topola osika, poziomka, malina, wrzos czy śliwa tarnina. Gąsienice żerują w lipcu i sierpniu. Jako gąsienice są barwy czarnej, później stają się zielone z czarnymi poprzecznymi pasami, a w ostatnim stadium dodatkowo z żółtymi brodawkami, z których wyrastają kępki czarnych szczecinek. Na przełomie sierpnia i września następuje przepoczwarczenie w dużym gruszkowatym kokonie na roślinie żywicielskiej. W kwietniu następnego roku z poczwarek o charakterystycznym gruszkowatym kształcie wychodzą dorosłe owady. Część poczwarek zimuje dwukrotnie.

Dymorfizm płciowy

Bardzo silny. Samiec żółtobrązowy, samica szara. Oboje z brązowym rysunkiem i charakterystycznym okrągłym pawim oczkiem na każdym ze skrzydeł.

Typowymi biotopami tego motyla są lasy liściaste, mieszane, bory sosnowe i wrzosowiska.

Galeria

• 
  Samica
• 
  Jaja
• 
  Młode larwy
• 
  Gąsienica
• 
  Starsze larwy
• 
  Wędrująca gąsienica (Beskid Żywiecki).

 

• 
  Poczwarka
• 
  ♂
• 
  ♀

 

Zobacz też

• Motyle Polski
• Owady Polski

Bibliografia

• Władysław Strojny: Nasze zwierzęta. Warszawa: Państwowe Wydawnictwa Rolnicze i Leśne, 1981. ISBN 83-09-00045-6. OCLC 749664249.brak strony w książce.
• Wilfried Stichmann, Erich Kretzschmar: Zwierzęta. (przekład z j. niemieckiego dr. Henryk Grabarczyk). Oficyna Wydawnicza Multico, 1996. ISBN 83-7073-435-9.brak strony w książce