Pałac w Trzebiatowie

Pałac w Trzebiatowie
	nr rej. 212 z 25 lutego 1957
	; Pałac od frontu
Państwo	Polska
Miejscowość	Trzebiatów
Rozpoczęcie budowy	XII wiek
Ważniejsze przebudowy	1285, 1560, 1682, 1750
	Położenie na mapie Polski Pałac w Trzebiatowie
	Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Pałac w Trzebiatowie
	Położenie na mapie powiatu gryfickiego Pałac w Trzebiatowie
	Położenie na mapie gminy Trzebiatów Pałac w Trzebiatowie
	Położenie na mapie Trzebiatowa Pałac w Trzebiatowie
	54°03′48,8″N 15°16′12,2″E/54,063556 15,270056
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Pałac w Trzebiatowie – klasycystyczny pałac w Trzebiatowie, będący obecnie siedzibą Trzebiatowskiego Ośrodka Kultury. W pałacu mieści się biblioteka publiczna oraz galeria sztuki im. Lyonela Feiningera (nie posiada w swoich zbiorach dzieł malarza).

Historia

Początki pałacu książęcego w Trzebiatowie sięgają XII wieku. Pierwotnie znajdował się tutaj gród książęcy, który w 1224 stał się własnością księżnej Anastazji, wdowy po księciu pomorskim Bogusławie I. Ona to za radą opata norbertanów w Białobokach przekazała posiadany w Trzebiatowie majątek na wyposażenie klasztoru norbertanek, do którego następnie wstąpiła.

Około 1285 budynki na grodzisku zostały przebudowane na klasztor żeński, w którym zamieszkały norbertanki z klasztoru w Wyszkowie. Obok dawnego zamku wzniesiono kościół św. Mikołaja, który stał się świątynią klasztorną. W XVI wieku zakon trzebiatowskich norbertanek został sekularyzowany, a budynki poklasztorne przejęli książęta pomorscy z dynastii Gryfitów.

W 1560 nastąpiła przebudowa klasztoru na renesansowy zamek. Od 1619 był on rezydencją księżnej Zofii von Schleswig-Holstein, wdowy po księciu pomorskim Filipie II. Po jej śmierci przeszedł na własność elektora brandenburskiego. Po pożarze w 1679 zamek ok. 1682 został całkowicie przebudowany^[1]. W 1690 na zamku w Trzebiatowie gościł krótko Fryderyk I Pruski. W 1761 służył za koszary wojsk rosyjskich. W latach 1750–1791 był własnością księcia Fryderyka Eugeniusza Wirtemberskiego. Urodzili się tutaj król Fryderyk I Wirtemberski i arcyksiężna Elżbieta Wirtemberska, a dzieciństwo spędziła caryca Maria Fiodorowna.

W XVIII wieku dawny zamek Gryfitów został przebudowany w stylu klasycystycznym. W latach 1785–1790 w pałacu mieszkała Maria z Czartoryskich Wirtemberska, jej gościem bywał malarz Jan Rustem, autor malowideł pałacowych^[2]. W latach 1797–1811 pałac trzebiatowski był w posiadaniu feldmarszałka Gebharda von Blüchera. Później przeszedł na własność burmistrza Trzebiatowa, który zdecydował się na rozbiórkę części obiektu. W 1855 roku budynek utracił funkcje rezydencyjne. Przejął go Urząd Ziemski przeznaczając pałac na biura i mieszkania. Po I wojnie światowej obiekt został przystosowany na potrzeby trzebiatowskiej szkoły rolniczej.

Po 1945 mieściły się w nim różne instytucje. Był m.in.: koszarami, siedzibą urzędów i kamienicą mieszkalną. Od 1989 w jego wnętrzach mieści się biblioteka publiczna i Trzebiatowski Ośrodek Kultury.

Zobacz też

Przypisy

↑ PiotrP. Skurzyński PiotrP., Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 164, ISBN 978-83-7495-133-3 .
↑ Jerzy Kosacki, Bogdan Kucharski: Pomorze Zachodnie i Środkowe. Przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 2001, s. 150. ISBN 83-7200-583-4.

Bibliografia

Mariusz Zając: Trzebiatów nad Regą. Historia i zabytki. Szczecin: Ottonianum, 1991.

Linki zewnętrzne

Historia kościoła św. Mikołaja w Trzebiatowie

Wnętrza pałacu w Trzebiatowie

[pomorze2-1] PiotrP. Skurzyński PiotrP., Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 164, ISBN 978-83-7495-133-3 .

[2] Jerzy Kosacki, Bogdan Kucharski: Pomorze Zachodnie i Środkowe. Przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 2001, s. 150. ISBN 83-7200-583-4.

[1]

[2]