Pałac w Wieńcu
 |
Ten artykuł wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji. |
 nr rej. A/1023/1-4
| |
 Pałac od strony północnej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt | |
| Kondygnacje |
2 |
| Rozpoczęcie budowy |
1890 |
| Ukończenie budowy |
1892 |
| Pierwszy właściciel | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
 52°38′58,7″N 18°55′27,8″E/52,649639 18,924389
| |
Pałac w Wieńcu – eklektyczny pałac wybudowany w Wieńcu w latach 1890–1892 przez Kronenbergów; zaprojektował go Artur Goebel.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Dzisiejszy zespół pałacowy został ukształtowany na polecenie najbogatszego polskiego bankiera 2 połowy XIX wieku Leopolda Stanisława Kronenberga. Na zespół pałacowy składa się oprócz pałacu Kronenbergów, oficyna-oranżeria, tzw. Stary Dwór (neogotycki pałacyk Miączyńskich) z 2 poł. XIX w. Na liście zabytków znajduje się również park z 1 poł. XIX i XX w. oraz kordegarda i ogrodzenie z końca XIX w.
Za Miączyńskich na terenie parku wybudowano neogotycki pałac, obecnie nazywany „starym pałacem”[1], pałacykiem.
W 1868 majątek nabył warszawski bankier Leopold Stanisław Kronenberg i polecił wybudować tu nowy pałac. Po śmierci Leopolda Kronenberga w 1878 majątkiem zarządzali jego synowie – najpierw Stanisław Leopold Kronenberg (do 1887), następnie Leopold Julian Kronenberg (do 1937). W 1904 Walerian Kronenberg poszerzył i przeprojektował park.
Syn Leopolda Juliana Kronenberga – Leopold Jan Kronenberg był ostatnim właścicielem majątku. Komunistyczny dekret o reformie rolnej z 1944 r. pozbawił Leopolda Jana Kronenberga dorobku pokoleń, a komunistyczny aparat represji zmusił go do wyjazdu z kraju[potrzebny przypis]. Leopold Jan Kronenberg pracował po wojnie we Włocławku przy rozwożeniu węgla. Wyjechał do Anglii w roku 1947, dzięki pomocy Czerwonego Krzyża, następnie do USA, gdzie zmarł w 1971 roku.
Po wojnie w latach 1945-48 kompleks pałacowo-parkowy użytkowany był przez Komitet Wojewódzki PPR, od 1949 jako sanatorium przeciwgruźlicze, a w roku 1960 przekształcono w Szpital Przeciwgruźliczy i Chorób Płuc[2]. Do 2006 r. funkcjonował jako Oddział Gruźlicy i Chorób Płuc, Diagnostyki i Leczenia Raka Płuca Szpitala Wojewódzkiego we Włocławku[3]. Zespół folwarczny, dawną gorzelnię, dawny zajazd i wiele innych XIX-wiecznych obiektów zespołu pałacowego, dziś uznawanych za zabytkowe, w okresie powojennym mocno zdewastowano.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Wschodnia strona pałacu -
Zachodnia strona pałacu -
pałacyk Mączyńskich -
Ogrodzenie parku
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wanda Puget, Marian Paździor, Tadeusz Chrzanowski, Marian Kornecki, Włocławek i okolice, [w:] „Katalog zabytków sztuki w Polsce”, t. XI, z. 18, Warszawa 1988, s. 178-181.
- ↑ Wieniec - zarys dziejów. Gmina Brześć Kujawski. [dostęp 2023-09-26].
- ↑ Zespół pałacowo-parkowy. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 2023-09-26].