Przejdź do zawartości

Peenebrücke Wolgast

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Peenebrücke Wolgast
{{{alt zdjęcia}}}
widok mostu ze stałego lądu
Długość całkowita

247 m

Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Meklemburgia-Pomorze Przednie

Miejscowość

Wolgast

Podstawowe dane
Przeszkoda

Piana

Liczba torów

1

Data budowy

1934

Data zburzenia

1945

Data odbudowy

1950

Data remontu

1994–1996 (nowy most)

Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Peenebrücke Wolgast”
Położenie na mapie Meklemburgii-Pomorza Przedniego
Mapa konturowa Meklemburgii-Pomorza Przedniego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Peenebrücke Wolgast”
Ziemia54°03′17″N 13°47′12″E/54,054722 13,786667

Peenebrücke Wolgast – most przez Pianę położony w Niemczech, w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie, w powiecie Vorpommern-Greifswald w miejscowości Wolgast. Leży w ciągu drogi federalnej B111 i łączy wyspę Uznam ze stałym lądem. Przez most przebiega również linia kolejowa Züssow – Wolgast Hafen.

Pierwsze plany budowy stałego mostu na Pianie pojawiły się około 1920 roku. Ze względu na ciągle rosnący ruch samochodów do kurortów na wyspie Uznam przestarzały prom parowy był coraz bardziej przeciążony. W 1930 roku obliczono, że prom przewiózł 223 685 osób, 16 702 samochody, 3505 motocyklów oraz 7970 furmanek. Projektowany nowy most miał umożliwić handlowcom z Wolgastu lepszy dostęp do atrakcyjnych rynków kurortów oraz pomóc podnieść się w czasie globalnego kryzysu gospodarczego, który miał miejsce w tamtych czasach. Całkowity koszt budowy mostu w tym czasie oszacowano na 1 460 000 reichsmark. Po długich sporach dotyczących finansowania budowy, w lecie 1933 rozpoczęto wznoszenie mostu, który został zakończony pomimo niekorzystnych warunków atmosferycznych w ciągu roku. Most został otwarty 24 czerwca 1934 roku.

Pod koniec kwietnia 1945 roku most został wysadzony przez wycofujące się wojska Wermachtu. W ciągu pięciu lat zabezpieczono jego pozostałości oraz odbudowano wysadzone elementy. 27 marca 1950 ówczesny burmistrz Backhaus ponownie otworzył most dla ruchu. Budowla otrzymała nazwę most przyjaźni. Przez około 40 lat most spełniał swoją funkcję jako głównego traktu wyspy Uznam. Stale rosnący ruch samochodów spowodował, że stan mostu na początku lat 90. gwałtownie się pogorszył wymusiło to wprowadzenie ograniczeń prędkości oraz obciążenia. Nowy most został wzniesiony w latach 1994–1996 tuż obok starego mostu, który został rozebrany po zakończeniu nowego. Elementy starej infrastruktury zostały przekształcone w terminal informacyjny, który znajduje się na placu portowym. W przeciwieństwie do swojego poprzednika, nowy most został zaprojektowany tak by można było prowadzić po nim ruch kolejowy. Dla uruchomienia połączeń przez most musiał zostać przebudowany podjazd od strony wyspy. W 2000 roku po raz pierwszy od czasu zniszczenia mostu w Karnin pociąg z wyspy Uznam przejechał na stały ląd.

Dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]
Klapa mostu w pozycji zamkniętej
Klapa mostu w pozycji otwartej

Klapa nowego mostu ma 19 m szerokości i 42 m długości oraz jest podnoszona przez 45 kW silniki. Przeciwwaga mostu ze względu na swój niebieski kolor jest widoczna daleka. Podniesienie przęsła zwodzonego otwiera kanał żeglugowy o szerokości 30,75 metra. Całkowita długość konstrukcji mostu to 247 m. Do jego budowy zużyto 2289 ton stali a koszt budowy wyniósł 104 miliony marek niemieckich.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]