Philip Boit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Philip Kimely Boit
Ilustracja
Philip Boit (2011)
Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1971
Eldoret

Wzrost

180 cm

Dorobek medalowy
Biegi narciarskie
Reprezentacja  Kenia

Philip Kimely Boit (ur. 12 grudnia 1971 w Eldoret) – kenijski biegacz narciarski, pierwszy w historii reprezentant Kenii na zimowych igrzyskach olimpijskich.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1998 podczas igrzysk w Nagano został pierwszym Kenijczykiem występującym na zimowych igrzyskach olimpijskich[1]. W biegu na 10 kilometrów stylem klasycznym zajął 92. (ostatnie) miejsce. Przybiegł wówczas na metę ponad dwadzieścia minut po zwycięzcy biegu, którym był Bjørn Dæhlie[2]. Rok później Boit wziął udział w mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym w Ramsau, gdzie w biegu na 10 kilometrów ponownie zajął ostatnią pozycję[3]. W 2002 na igrzyskach w Salt Lake City zakończył wyścig sprinterski na 64. miejscu, wyprzedzając pięciu zawodników i trzech zdyskwalifikowanych[4]. W biegu łączonym był natomiast 77. w kwalifikacjach[5].

Po tej imprezie Philip Boit przez dłuższy okres nie pojawiał się w międzynarodowych zawodach. Wystąpił natomiast w 2006 na igrzyskach w Turynie. W biegu na 15 kilometrów stylem klasycznym uplasował się na 91. miejscu i ponownie wyprzedził pięciu zawodników oraz trzech niesklasyfikowanych[6]. W 2007 uczestniczył w mistrzostwach świata w Sapporo i zajął 78. miejsce w sprincie oraz 111. w biegu na 15 kilometrów. Nie ukończył trasy biegu łączonego na 30 kilometrów. Na kolejnych mistrzostwach, w 2009 w Libercu był 131. w biegu sprinterskim, a biegu na 30 kilometrów ponownie nie ukończył.

W 2010 miał zamiar wystartować w igrzyskach w Vancouver i po nich zakończyć sportową karierę, jednak nie został dopuszczony do startu z powodu niespełnienia kwalifikacji olimpijskiej.

W 2011 w Oslo po raz czwarty w karierze uczestniczył w mistrzostwach świata. Tym razem zajął 108. miejsce w biegu na 15 kilometrów techniką klasyczną i 118. miejsce w sprincie, a w biegu na 30 kilometrów nie został sklasyfikowany.

Boit budził zainteresowanie mediów, sympatię kibiców i doping na trasach – gdziekolwiek się pojawił[7].

Jego wujek – Mike Boit był lekkoatletą, brązowym medalistą igrzysk olimpijskich w Monachium w biegu na 800 metrów (1972)[8].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska Data Konkurencja Czas Miejsce Strata Zwycięzca Źródło
1998, Nagano 12 lutego 1998 bieg na 10 km 47:25,5 92. 20:01,0 Bjørn Dæhlie [2]
2002, Salt Lake City 14 lutego 2002 bieg łączony 36:21,6 77. (nq) Thomas Alsgaard,
Frode Estil
[5]
19 lutego 2002 sprint 3:51,49 65. (nq) Tor Arne Hetland [4]
2006, Turyn 17 lutego 2006 bieg na 15 km 53:32,4 91. 15:31,1 Andrus Veerpalu [6]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kenya Winter Sports. sports-reference.com. [dostęp 2012-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)]. (ang.).
  2. a b Cross Country Skiing at the 1998 Nagano Winter Games: Men's 10 kilometres. sports-reference.com. [dostęp 2012-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-06)]. (ang.).
  3. FIS-Ski - resultats: Ramsau (AUT) World Ski Championships, 22.02.1999. fis-ski.com. [dostęp 2012-04-12]. (ang.).
  4. a b Cross Country Skiing at the 2002 Salt Lake City Winter Games: Men's Sprint. sports-reference.com. [dostęp 2012-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-13)]. (ang.).
  5. a b Cross Country Skiing at the 2002 Salt Lake City Winter Games: Men's 10/10 kilometres Pursuit. sports-reference.com. [dostęp 2012-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-27)]. (ang.).
  6. a b Cross Country Skiing at the 2006 Torino Winter Games: Men's 15 kilometres. sports-reference.com. [dostęp 2012-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-23)]. (ang.).
  7. Czarny Ląd i białe szaleństwo. gazeta.pl, 11 lutego 2010. [dostęp 2012-04-12]. (pol.).
  8. Winter Olympic Games: Kenyans take up the running on the snow trails. Independent, 21 stycznia 1998. [dostęp 2018-11-25]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]