Pholiota pinicola
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Pholiota jahnii |
| Nazwa systematyczna | |
| Pholiota pinicola Jacobsson Windahlia 16: 133 (1986) | |
Pholiota pinicola Jacobsson – gatunek grzybów należący do rodziny pierścieniakowatych (Strophariaceae)[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 2,5–5,9 cm, kształt półkulisto-wypukły z garbkiem i podwiniętym brzegiem. Powierzchnia naga, żółta do pomarańczowej, na brzegu czerwonobrązowe, zwisające resztki osłony[2].
Przyrośnięte z ząbkiem, początkowo żółte do pomarańczowych, potem od zarodników zmieniające barwę na czerwonawobrązową. Ostrza równe, jaśniejsze[2].
Wysokość 5,2–9,7 cm, grubość do 1,3 cm, sprężysty, cylindryczny, u podstawy nieco rozszerzony, zakrzywiony. Powierzchnia podłużnie włóknista z pozostałościami czerwonobrązowej osłony, u podstawy czerwonawa. Pierścień nietrwały, szybko zanikający, włóknisty, początkowo żółtawy, potem zmieniający kolor na czerwonawobrązowy w wyniku osadzania się zarodników[2].
O słabym, ziołowym zapachu[2].
- Cechy mikroskopowe
Podstawki maczugowate, 4-zarodnikowe ze sprzążkami bazalnymi (24,1–)26,8–30,4(–31,9) × (5,4–)6,8-8,4(–8,5) µm. Basidiospory elipsoidalne do cylindrycznych, gładkie, szkliste, z gutulami i wierzchołkowymi porami rostkowymi (7,5–)8,1–9,5(–10,4) × (4,1–)4,6–5,5(-5,9) µm, Q = 1,5–2,1, Qe = 1,8. Cheilocystydy wrzecionowate z główkami (23,2–)25,6–32,5(–34,0) × 4,5–7,2(–8,7) μm. Pleurocystyd brak. Skórka zbudowana z nitkowatych, równoległych, zżelowanych strzępek z żółtawo-brązowym pigmentem[2].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji: Pholiota, Strophariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Synonim: Flammula pinicola (Jacobsson) Noordel. 2011[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Podano stanowiska tylko w Europie[4]. Brak go w opracowanym przez Władysława Wojewodę w 2003 r. wykazie wielkoowocnikowych grzybów Polski[5], po raz pierwszy jego stanowiska podali Anna Kujawa i inni w 2019 r. (jako Flammula pinicola)[6] Aktualne stanowiska podaje także internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[7].
Grzyb saprotroficzny rozwijający się na spróchniałym drewnie sosnowym, często na drewnie zagrzebanym w ziemi[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2024-01-20] (ang.).
- ↑ a b c d e f Demetrio Merino Alcántara, Pholiota pinicola [online] [dostęp 2024-01-20] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2024-01-20] (ang.).
- ↑ Występowanie Pholiota pinicola na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-01-20] (ang.).
- ↑ Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 519–526, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ A. Kujawa i inni, Grzyby Puszczy Knyszyńskiej, Supraśl: Stowarzyszenie Przyjaciół Puszczy Knyszyńskiej Wielki Las, Park Krajobrazowy Puszczy Knyszyńskiej, 2019, ISBN 978-83-935450-8-7.
- ↑ Aktualne stanowiska Pholiota pinicola w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2024-01-20].