Phyllobius thalassinus
| Phyllobius thalassinus | |||
| Gyllenhaal, 1834 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Podrodzaj | |||
| Gatunek |
Phyllobius (Phyllobius) thalassinus | ||
| Synonimy | |||
| |||
Phyllobius (Phyllobius) thalassinus – gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych i podrodziny Entiminae.
Gatunek ten został opisany po raz pierwszy w 1834 roku przez Leonarda Gyllenhaala[1].
Chrząszcz o ciele długości od 4,8 do 6,8 mm, bardziej przysadzistym niż u P. alpinus, z wierzchu, włącznie z tarczką, pokrytym zielonymi lub szarobiałymi łuskami, z których te na pokrywach są owalne i rozmieszczone niezbyt równomiernie, miejscami na siebie zachodzące. Czułki mają barwę głównie czerwonobrunatną. Ryjek ma zewnętrzne krawędzie małych i wąskich dołków na czułki rozszerzone w krtókie, nieodstające na boki pterygia. Między górną powierzchnią ryjka a czołem brak jest poprzecznej bruzdy. Pokrywy są mniej więcej dwukrotnie dłuższe niż w barkach szerokie i pozbawione są długich włosów. Odnóża mają barwę czarną, zazwyczaj z rozjaśnionymi stopami, przy czym rozjaśnienie to jest słabsze niż u P. alpinus. Stopy mają zrośnięte pazurki, a uda wyraźne zęby[2].
Owad ten zasiedla chłodne i wilgotne stanowiska na pobrzeżach rzek i potoków oraz w ich dolinach. Postacie dorosłe spotyka się w maju i czerwcu[3][4]. prowadzą aktywność dzienną[2]. Są foliofagami. Żerują na liściach perzu właściwego, wyczyńca łąkowego, a rzadziej pięciornika rozłogowego i pokrzywy zwyczajnej. Podczas odżywiania wycinają na brzegach blaszki liściowej karby[3][4].
Gatunek palearktyczny. W Europie stwierdzony został w Polsce, Białorusi, Austrii, Czechach (na zachód po Morawy[4]), Słowacji, na Węgrzech, Ukrainie, w Bośni i Hercegowinie, Czarnogórze, Serbii, Mołdawii, Rumunii, Bułgarii, Turcji i Rosji[1], gdzie na północ dociera do Karelii. W Azji znany jest z Bliskiego Wschodu i Syberii[1]. W Polsce gatunek rzadki, notowany sporadycznie i na nielicznych stanowiskach[3][4], znany m.in. ze Śląska Cieszyńskiego, Gór Słonnych i Bieszczadów[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Phyllobius (Phyllobius) thalassinus. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2019-12-31].
- ↑ a b Stanisław Smreczyński: Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 98b. Ryjkowce - Curculionidae. Podrodziny Otiorhynchidae, Brachyderinae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1966, s. 50–58.
- ↑ a b c B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska: Katalog Fauny Polski. Tom XXIII, zeszyt 19. Chrząszcze – Coleoptera. Ryjkowce – Curculionidae, część 1. Warszawa: 1993.
- ↑ a b c d e B. Petryszak, J. Radwański. Nowe i rzadkie ryjkowcowate (Coleoptera: Attelabidae, Apionidae, Curculionidae) Gór Słonnych. „Wiadomości entomologiczne”. 25 (4), s. 233-240, 2006.