Wyczyniec łąkowy

Wyczyniec łąkowy
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	wiechlinowate
Rodzaj	wyczyniec
Gatunek	wyczyniec łąkowy
	Nazwa systematyczna
	Alopecurus pratensis L.; Sp. Pl.: 60 (1753)
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wyczyniec łąkowy (Alopecurus pratensis L.) – gatunek wieloletniej rośliny, należącej do rodziny wiechlinowatych. Występujący pospolicie na obszarze Azji i Europy w tym na całym niżu Polskim.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Roślina o wysokości dochodzącej do ponad 100 cm, rozłogowo-luźnokępowa, wykształca silnie ulistnione pędy wegetatywne i kwiatowe. Trawa wieloletnia, rozwija się wczesną wiosną.
Łodyga: Silnie ulistniona, źdźbła proste.
Liście: Równowąsko-lancetowate, o szerokości 6-10 mm szorstkie z wierzchu, wyraźnie unerwione, ciemnozielone. Pochwa liściowa otwarta, wewnątrz niej krótki języczek.
Kwiatostan: Wiecha kłosokształtna (kłos pozorny wiechowaty) o długości do 10 cm, miękka, gęsta, wielostronna. Kłoski owalne, na krótkich szypułkach z wyrastającą długą ostką, jednokwiatowe, podczas kwitnienia widoczne fioletowe pylniki.
Nasiona: Oplewiony ziarniak o długości do 6 mm i szerokości do 2 mm. Plewy pokryte włoskami, zrośnięte do połowy długości kłoska, pod nimi znajduje się plewka dolna, z której wyrasta długa ostka.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Występuje na różnych glebach, tak mineralnych jak i organicznych, w warunkach wilgotnych i umiarkowanie wilgotnych. W górach występuje po regiel dolny. Hemikryptofit. Kwitnie od maja do lipca. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Molinio-Arrhenatheretea, All. Alopecurion pratensis, Ass. Alopecturetum pratensis^[3]. Liczba chromosomów 2n = 28^[4].

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

Tworzy mieszańce z wyczyńcem kolankowym, w. czerwonożółtym, w. trzcinowatym i w. polnym^[5]. Gatunek zróżnicowany na trzy podgatunki^[6]:

Alopecurus pratensis subsp. alpestris (Wahlenb.) Selander – występuje w Szwecji i północnej części europejskiej części Rosji
Alopecurus pratensis subsp. laguriformis (Schur) Tzvelev – rośnie w Karpatach ukraińskich i rumuńskich
Alopecurus pratensis subsp. pratensis – występuje w całym zasięgu gatunku

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Trawa o dobrej wartości pastewnej, stosowana głównie na umiarkowanie wilgotne łąki okresowo zalewne. Jest wytrzymały na surowe warunki klimatyczne, ale ma duże wymagania glebowe. Znajduje się w rejestrze roślin rolniczych Unii Europejskiej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-12-21] (ang.).
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
↑ Alopecurus pratensis na Flora of China [dostęp 2014-01-15].
↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
↑ Alopecurus pratensis na eMonocot [dostęp 2014-01-15].

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-12-21] (ang.).

[3] Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[4] Alopecurus pratensis na Flora of China [dostęp 2014-01-15].

[5] Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[6] Alopecurus pratensis na eMonocot [dostęp 2014-01-15].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]