Pieczęć stanowa Vermontu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pieczęć stanowa Vermontu

Pieczęć stanowa Vermontu przedstawia sosnę, która jest tradycyjnym symbolem Nowej Anglii. Snopy zboża i krowa symbolizują rolniczy charakter stanu. Gałązki sosny upamiętniają fakt, że żołnierze Vermontu użyli ich w 1814 roku do kamuflażu w czasie bitwy pod Plattsburghiem.

Pieczęć ma przedstawiać dawny widok z rodzinnego domu pierwszego gubernatora (od 1778 roku) Thomasa Chittendena.

Projektantem pieczęci był Ira Allen, jeden z przywódców Green Mountain Boys i fundator Uniwersytetu Vermontu.

Herb Vermontu[edytuj | edytuj kod]

Obecna wersja herbu Vermontu użyta na fladze stanu

Herb został stworzony na początku XIX wieku i został po raz pierwszy użyty w 1807 roku Na banknotach o wartości 5 $. Wczesne przedstawienia różniły się od siebie bardzo mocno. Herb pojawił się na mundurach pułku walczącego w Wojnie Secesyjnej. Dziś herb pojawia się na fladze Vermontu, nad mównicą w Vermont State House i na budynkach sądów. Znaczenie elementów herbu jest identyczne z analogicznymi elementami pieczęci.

Historyczne wersje[edytuj | edytuj kod]