Pieczarka kępkowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pieczarka kępkowa
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

pieczarkowate

Rodzaj

pieczarka

Gatunek

pieczarka kępkowa

Nazwa systematyczna
Agaricus bohusii Bon
Docums Mycol. 13(no. 49): 56 (1983)

Pieczarka kępkowa (Agaricus bohusii Bon) – gatunek grzybów z rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Agaricus, Agaricaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Polską nazwę podał M.Z. Szczepka w 1989 r.[2]

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Mięsisty, o średnicy 6–14 cm, początkowo łukowaty, gładki i brązowy, później płaskołukowaty i cały (z wyjątkiem wierzchołka) popękany na trójkątne łuseczki o sterczących, ostrych końcach[3].

Blaszki

Wolne, przez długi czas białe, potem bladoróżowe, w końcu brązowe. Ostrza jaśniejsze[3].

Trzon

O wysokości 8–18 cm i grubości 1–3 cm, walcowaty lub wrzecionowaty, u podstawy zaostrzony. Powierzchnia biaława i włóknista z podwójnym, brązowawym i ząbkowanym pierścieniem. Ponadto u podstawy często ma dwa osłonkowe pierścienie. Po uszkodzeniu zmienia barwę na czerwonobrązową[3].

Miąższ

W kapeluszu białawy, po uszkodzeniu brązowieje. W trzonie brązowawy. Smak i zapach grzybowy[3].

Gatunki podobne

Szczególnie podobny jest niewystępujący w Polsce Agaricus subperonatus. Ma również łuskowatą powierzchnię kapelusza, ale jego łuseczki przylegają i nie mają zaostrzonych końców. Ponadto nie występuje w kępkach[3].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Pieczarka kępkowa znana jest tylko w niektórych krajach Europy[4]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano tylko jedno stanowisko (Jaworze koło Bielska-Białej, 1984 i 1989). W. Wojewoda proponuje umieścić ją na liście gatunków zagrożonych wymarciem (kategoria E)[5].

Grzyb naziemny. Pojawia się w lasach liściastych, zwłaszcza z dębami, grabami i wiązami, rzadko w lasach iglastych, i parkach. Rozwija się na dobrze nawożonej glebie i na kompoście. Owocniki pojawiają się w kępkach od sierpnia do października[3].

Znaczenie i zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Saprotrof, grzyb jadalny[3]. Badania naukowe wykazały, że zawiera γ-tokoferol (witaminę E), związki fenolowe i kwasy organiczne. Związki te wykazują silne własności antyoksydacyjne. Ekstrakt A. bohusii wykazywał właściwości przeciwgrzybicze w serze śmietankowym. Z tego względu zaleca się jego stosowanie jako dodatek do sera śmietankowego[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2019-03-15] (ang.).
  2. M.Z. Szczepka, Pieczarka kępkowa Agaricus bohusi, „Przyroda Polska” (10/11), 1989.
  3. a b c d e f g Pavol Škubla, Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, s. 84, ISBN 978-83-245-9550-1.
  4. Discover Life Maps [online] [dostęp 2019-03-15].
  5. Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 83, ISBN 83-89648-09-1.
  6. Chemical characterization of Agaricus bohusii, antioxidant potential and antifungal preserving properties when incorporated in cream cheese [online] [dostęp 2019-03-15] (ang.).