Piotr Gembarowski
| Data i miejsce urodzenia |
13 sierpnia 1970 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
Piotr Gembarowski (ur. 13 sierpnia 1970 w Warszawie) – polski dziennikarz, prezenter telewizyjny i radiowy, przedsiębiorca, aktor telewizyjny i filmowy, reżyser, scenarzysta, właściciel przedsiębiorstwa i trener z zakresu komunikowania z mediami i wystąpień publicznych.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jest absolwentem XLV Liceum Ogólnokształcącego im. Romualda Traugutta w Warszawie. W latach 1994–2005 pracował w Telewizji Polskiej. Prowadził serwis informacyjny Teleexpress (1994–2003) i przeprowadzał wywiady z politykami w programie Gość Jedynki (1998–2004), a także współprowadził poranne programy: Kawa czy herbata? (1994–2003) i Pytanie na śniadanie (2003–2004). W 1996 poprowadził na antenie Polsatu program Miss Telewizji. Na początku 2005 roku miał prawie 20-letnią przerwę od pracy w TVP.
Negatywnym echem odbił się incydent z 6 października 2000, kiedy to przed wyborami prezydenckimi w 2000 roku podczas wywiadu w programie Gość Jedynki strofował kandydata na prezydenta Mariana Krzaklewskiego[1][2]. Po emisji programu tygodnik „Wprost” rozpropagował akcję bojkotu Gembarowskiego[3]. Gembarowski wówczas został zawieszony w obowiązkach dziennikarza TVP przez niespełna trzy miesiące, od 7 października do 31 grudnia 2000 roku[4]. W styczniu 2001 roku wrócił do pracy i pełnił swoje obowiązki jeszcze przez 3,5 roku. 9 grudnia 2002 podczas wywiadu z wicepremierem, ministrem finansów Grzegorzem Kołodką zarzucił nierzetelność Polskiej Agencji Prasowej, stwierdzając, że agencja nierzetelnie przekazuje informacje pochodzące z Ministerstwa Finansów. Później przeprosił PAP za „nieporozumienie”.
Po odejściu z TVP założył autorskie przedsiębiorstwo Art&Media Productions[5], w którym zajmuje się szkoleniami medialnymi, kreowaniem wizerunku oraz treningami zachowań dla kadr menedżerskich i polityków. Szkolił z zakresu prezentacji, autoprezentacji i wystąpień publicznych zarządy wielu przedsiębiorstw, w tym w Polsce (m.in. Henkel, GTC) oraz za granicą – polityków ukraińskich przed wyborami parlamentarnymi i samorządowymi na Ukrainie. Prowadził szkolenia również dla warszawskiej agencji reklamowej Fila Production.
Pisał teksty motoryzacyjne dla miesięcznika „Golf & Life”. W latach 2006–2008 prowadził wywiady z politykami w audycji Antyradia. W październiku 2012 został gospodarzem autorskiego programu Superstacji Debata Piotra Gembarowskiego, w którym również przeprowadzał wywiady z politykami. Ostatnia audycja została wyemitowana 24 czerwca 2017[6]. Od maja do grudnia 2020 prowadził autorski program Okiem eksperta w internetowej telewizji Comparic24.TV, która specjalizuje się w tematyce inwestycji i biznesu[7][5]. W 2021 zagrał epizodyczną rolę dziennikarza w kilku odcinkach serialu Barwy szczęścia na TVP2[5].
Nagrody, nominacje i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- 2000: Telekamery 2000 - III miejsce w kat. Prezenterzy
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rp.pl, Gembarowski przeprasza, SDP protestuje - Archiwum Rzeczpospolitej [online], archiwum.rp.pl [dostęp 2016-10-22].
- ↑ Fragment wywiadu Piotra Gembarowskiego z Marianem Krzaklewskim z 2000 roku. Źródło: TVP1 [online], YouTube [dostęp 2019-12-05].
- ↑ Robert Mazurek, Igor Zalewski, „Z życia koalicji”, Wprost, nr 47/2003 (1095).
- ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2016-10-22].
- ↑ a b c Sergiusz Królak: Piotr Gembarowski był gwiazdą TVP, dziś odcina się od mediów. "Jestem już na innym etapie". plejada.pl, 2023-10-05. (pol.).
- ↑ Redefine, Debata Piotra Gembarowskiego, „ipla.tv” [dostęp 2017-12-07] (pol.).
- ↑ Rozmowy Piotra Gembarowskiego w Comparic24.TV (wideo) [online], Media2.pl [dostęp 2020-05-13] (pol.).