Przejdź do zawartości

Piotr Meyendorff

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Leonard Swidger Meyendorff
Peter Leonhard Suidigerius Meyendorff
Ilustracja
Herb
Meyendorff
Baron
Rodzina

Meyendorffowie

Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1796
Ryga

Data i miejsce śmierci

7 marca 1863
Petersburg

Ojciec

Kazimierz Meyendorff

Matka

Anna-Katharina von Vegesack

Żona

Zofia von Buol-Schauenstein

Dzieci

Aleksander, Ernest, Rudolf

Rodzeństwo

Jerzy Meyendorff

Odznaczenia
Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie)

Piotr Leonard Swidger bar. Meyendorff (ros. Барон Пётр Казимирович Мейендорф, niem. Baron Peter Leonhard Suidigerius von Meyendorff, ur. 13 sierpnia 1796 w Rydze, zm. 7 marca 1863 w Petersburgu) – rosyjski dyplomata i polityk, tajny radca, ambasador Rosji w Austrii[1][2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Meyendorff pochodził z inflanckiej gałęzi niemiecko-bałtyckiej rodziny arystokratycznej Meyendorffów von Yxkull. Wraz z braćmi Kazimierzem i Jerzym uczęszczał do założonego przez Napoleona Bonaparte Lycee Impériale w Metz. Studiował na Uniwersytecie w Getyndze.

W 1817 wstąpił do rosyjskiej służby dyplomatycznej[3][2]. W 1820 został sekretarzem rosyjskiej misji w Hadze, a w latach 1821–1824 był tam chargé d'affaires. Doradca misji w Madrycie (1827–1832), awansował następnie na stanowiska ambasadorskie, wpierw w Stuttgarcie (1832–1839), następnie w Berlinie (1839–1850). Będąc ambasadorem w Prusach dążył do zbliżenia prusko-rosyjskiego[4], brał udział w przygotowaniu Porozumienia Ołomunieckiego z 1850 pomiędzy Prusami a Austrią, w którym te pierwsze porzuciły ideę Unii Erfurckiej. Konserwatywny rojalista, był niechętny rewolucji 1848[4].

Ukoronowaniem jego kariery dyplomatycznej było ambasadorstwo w Wiedniu w latach 1850–1854, podczas którego starał się zmniejszać napięcia na linii Berlin-Wiedeń[2][4].

Od 1854 członek Rady Państwa Imperium Rosyjskiego i Komitetu Ministrów tegoż. W latach 1857–1863 pełnił funkcję naczelnego szambelana dworu i sekretarza gabinetu cara Aleksandra II. Za swoją służbę został wyróżniony najwyższymi rosyjskimi odznaczeniami, m.in. Orderem Świętego Andrzeja (z diamentami).

W 1843 współzakładał Berlińskie Stowarzyszenie Numizmatyczne. Honorowy Członek Rosyjskiej Cesarskiej Akademii Nauk od 1856[2].

Został pochowany na Smoleńskim Cmentarzu Luterańskim w Petersburgu.

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

Piotr Meyendorff był synem barona Kazimierza Meyendorffa(inne języki), namiestnika Inflant i generała kawalerii oraz jego żony Anny Kathariny von Vegesack, córki sędziego naczelnego Rygi. Jednym z jego braci był Jerzy Meyendorff, oficer i geograf.

Żonaty z Zofią hr. von Buol-Schauenstein, siostrą ministra spraw zagranicznych Austrii Karla Ferdinanda von Buol-Schauensteina. Mieli trójkę dzieci:

  • Aleksandra (1831–1855), który zginął pod Sewastopolem podczas wojny krymskiej.
  • Rudolfa (1832–1883), adiutanta przybocznego cara Rosji.
  • Ernesta(inne języki) (1836–1902), dyplomatę, ambasadora Rosji w Portugalii.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Peter von Meyendorff [online], literarybibliography.eu [dostęp 2024-06-19].
  2. a b c d «Немцы России» — энциклопедия, tom 2: К — О. Przewodniczący Rady Redakcyjnej — В. Карев. Москва, Издательство «Общественная Академия наук российских немцев», 2004 г. 747 stron. — s. 443—444 ISBN 5-93227-002-0
  3. BBLD: Meyendorff, Peter* Leonhard Suidigerius Frh. v. (1796-1863) [online], bbld.de [dostęp 2024-06-19].
  4. a b c Deutsche Biographie, Meyendorff, Peter Baron von - Deutsche Biographie [online], www.deutsche-biographie.de [dostęp 2024-06-19] (niem.).