Piotr Sadzik

Piotr Sadzik (ur. 1989) – eseista, krytyk i historyk literatury, wykładowca na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, zajmuje się filozoficznymi aspektami literatury, historią literatury XX wieku, literaturą najnowszą oraz filozofią żydowską. Nominowany m.in. do Nagrody Literackiej Gdynia w kategorii „Esej” oraz Poznańskiej Nagrody Literackiej.

Absolwent Międzywydziałowych Studiów Humanistycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Autor pionierskich badań nad maranami literatury polskiej. Badacz twórczości Witolda Gombrowicza, Leo Lipskiego czy Leopolda Buczkowskiego. W swojej perspektywie filozoficznej inspiruje się przede wszystkim dekonstrukcją i pracami Jacques'a Derridy, którego teksty wielokrotnie komentował i tłumaczył. W odczytaniach tekstów Derridy pozostaje bliski koncepcji „mesjańskiego witalizmu” Agaty Bielik-Robson oraz żydowskiej myśli krytycznej obecnej w pracach Adama Lipszyca.

Autor kilkudziesięciu artykułów naukowych, prac zbiorowych oraz opracowań edytorskich. Jako krytyk publikował m.in. w „Dwutygodniku”, „Krytyce Politycznej”, „Znaku”, „Literaturze na Świecie”, „Tekstach Drugich” czy „ArtPapierze”.

Juror Nagrody Literackiej m. st. Warszawy.

Najważniejsze publikacje

• Widma Derridy, red. A. Bielik-Robson, P. Sadzik, Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich PAN, Warszawa 2018.

• Imiona anomii. Literatura wobec doświadczenia stanu wyjątkowego, red. P. Sadzik, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2019.

• Regiony pojedynczych herezji. Marańskie wyjścia w prozie polskiej XX wieku, Wydawnictwo Austeria, Kraków 2022 (nominacja do Nagrody Literackiej Gdynia w kategorii „Esej”, nominacja do Poznańskiej Nagrody Literackiej, nominacja do Nagrody Gierowskiego i Shmeruka; laureat Nagrody Literackiej Miasta Radomia).