Pistolet FÉG 37M
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Fémáru, Fegyver és Gépgyár (FÉG) |
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Produkcja | |
| Wyprodukowano |
175 000 egz. |
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
7,65 lub 9 mm |
| Nabój | |
| Magazynek |
pudełkowy, 7 nab. |
| Wymiary | |
| Długość |
183 mm |
| Długość lufy |
110 mm |
| Masa | |
| broni |
0,76 kg |
FÉG 37M – węgierski pistolet samopowtarzalny produkowany od 1937 roku, udoskonalona wersja pistoletu FÉG 29M. Od tego samego roku wersja tego pistoletu kalibru 9 mm znajdowała się w uzbrojeniu armii węgierskiej jako pisztoly 37 minta (37M). W czasie II wojny światowej duża liczba tych pistoletów została zakupiona przez III Rzeszę i znalazła się na uzbrojeniu niemieckich formacji. Pistolety produkowane dla Niemców miały oznaczenie P Mod37(u), kaliber 7,65 mm i były wyposażone w bezpiecznik nastawny po lewej stronie chwytu.
Opis[edytuj | edytuj kod]
FÉG 37M był bronią samopowtarzalną. Zasada działania oparta o odrzut zamka swobodnego. Mechanizm uderzeniowy kurkowy, z kurkiem zewnętrznym. Pistolet wyposażony był w bezpiecznik chwytowy.
37M był zasilany z wymiennego, jednorzędowego magazynka pudełkowego o pojemności 7 naboi umieszczonego w chwycie.
Lufa gwintowana, posiadała sześć bruzd prawoskrętnych.
Pistolet miał stałe przyrządy celownicze.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Frederick Myatt (przeł. (z ang.) Leszek Erenfeicht), Ilustrowana encyklopedia. Pistolety i rewolwery. Historia broni krótkiej od szesnastego wieku do czasów współczesnych, Warszawa 1993, Espadon, ISBN 83-85489-06-1.