Przejdź do zawartości

Placyd Dziwiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Placyd Dziwiński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 października 1851
Pieńkowce

Data i miejsce śmierci

13 lipca 1936
Lwów

profesor nauk matematycznych
Alma Mater

Politechnika Lwowska

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Lwowska

Okres zatrudn.

1886-1925

Rektor
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Placyd Zdzisław Dziwiński (ur. 5 października 1851 w Pieńkowcach, zm. 13 lipca 1936 we Lwowie) – polski matematyk.

Grobowiec Placyda Dziwińskiego

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1869 został absolwentem C.K. I Gimnazjum w Tarnopolu[1]. Uczeń Wawrzyńca Żmurki. W latach 1886–1925 profesor matematyki Politechniki Lwowskiej, w roku akademickim 1893/1894 rektor tej uczelni.

Od 1904 do 1906 był zastępcą przewodniczącego komisji urządzającej Polskie Muzeum Szkolne we Lwowie[2]. W listopadzie 1910 otrzymał tytuł i charakter c. k. radcy dworu[3].

Pełnił mandat radnego miasta Lwowa. Należał do Polskiego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie i otrzymał tytuł jego członka honorowego[4][5].

Jako emerytowany profesor zwyczajny Politechniki Lwowskiej postanowieniem prezydenta RP z 17 lutego 1926 został mianowany profesorem honorowym tej uczelni[6].

Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie[7].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ректори Львівської політехніки. lp.edu.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-15)]. (ukr.).
  2. Dziesięciolecie Polskiego Muzeum Szkolnego we Lwowie 1903-1913. Lwów: 1913, s. 57.
  3. Kronika. Mianowania. „Nowa Reforma”, s. 2, Nr 537 z 24 listopada 1910. 
  4. Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie 1877–1927. 1927: Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie, 1927, s. 85.
  5. Kronika. Mianowania. „Nowa Reforma”, s. 2, Nr 538 z 24 listopada 1910. 
  6. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 8, s. 187, 15 maja 1926. 
  7. Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Ossolineum, 1988. ISBN 83-04-02817-4.
  8. M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 466 „za wybitne zasługi na polu nauki i wychowywania młodzieży w duchu patriotycznym, położone w latach 1905–1918”.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]