PoSAT-1
| Inne nazwy |
POSAT-OSCAR 28, |
|---|---|
| Indeks COSPAR |
1993-061G |
| Indeks NORAD |
S22829 |
| Państwo | |
| Zaangażowani |
konsorcjum PoSAT, INETI ; University of Surrey |
| Model satelity | |
| Rakieta nośna |
Ariane 40 H10 |
| Miejsce startu | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Typ orbity |
okołoziemska, polarna |
| Perygeum |
800 km |
| Apogeum |
822 km |
| Okres obiegu |
100,9 min |
| Nachylenie |
98,6° |
| Mimośród |
0,00153 |
| Czas trwania | |
| Początek misji |
26 września 1993 01:45 UTC |
| Koniec misji |
2006 |
| Wymiary | |
| Masa całkowita | |
PoSAT-1 (Portugese Satellite) – eksperymentalny satelita obserwacji Ziemi; pierwszy portugalski sztuczny satelita. Zbudowany przez konsorcjum podmiotów portugalskich z udziałem firmy SSTL i University of Surrey. Wystrzelony w 1993 jako ładunek dodatkowy do satelity SPOT 3[3]. Pracował do 2006[4].
Satelita został zbudowany przez konsorcjum portugalskich firm i uczelni (Laboratório Nacional de Engenharia e Tecnologia Industrial (INETI), Efacec, Oficinas Gerais de Material Aeronaútico, Marconi, Alcatel, Instituto Superior Técnico, Universidade da Beira Interior, Centro de Desenvolvimento e Inovação Tecnológicos) pod kierownictwem dostawcy wykorzystanej platformy Microsat-70/SSTL-42[4], University of Surrey i firmą SSTL. Ta ostatnia odpowiadała za budowę stacji łączności koło Sintry[2], a także wyszkolenie zespołu 7 inżynierów[3].
Satelita został wyposażony w[3][5]:
- system zobrazowania Ziemi
- zespół szerokokątny[2]: pole widzenia 68°, ogniskowa 4,8 mm, 1500×1050 km, rozdzielczość 2 km, czułość 810-900 nm
- zespół wąskokątny[2]: ogniskowa 50 mm, 150×100 km, rozdzielczość 200 m, czułość 610-690 nm
- komputer pokładowy do obróbki i kompresji danych
- szukacz gwiazd – część systemu kontroli położenia
- odbiornik nawigacji satelitarnej, typu Trimble TANS-II
- detektor promieniowania kosmicznego – półprzewodnikowy, z analizatorem wielokanałowym, taki sam jak na satelicie KITSAT 1[2]
- eksperymentalne urządzenie do łączności Ziemia-orbita – oparte o dwa procesory sygnałowe TMS320 (C25, C30); wywołania POSAT1-11 i POSAT1-12[1]
- główny komputer pokładowy – bazujący na procesorze 80C186 z 16 MB SRAM i 32 MB pamięci stałej[2]; z modułem łączności typu store and forward
Satelita był stabilizowany polem grawitacyjnym (wysięgnik). Dysponował mocą elektryczną 20 W. Planowy czas pracy wynosił 5 lat[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b POSAT-1 (PO-28). PEØSAT. [dostęp 2018-05-09]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Herbert J. Kramer: Observation of the Earth and Its Environment: Survey of Missions and Sensors. Springer Science & Business Media, 2012-12-06, s. 392-393. ISBN 3-642-97678-6.
- ↑ a b c PoSAT-1. Gunter's Space Page. [dostęp 2018-05-09]. (ang.).
- ↑ a b PoSAT-1: The Mission. SSTL. (ang.).
- ↑ POSAT 1. NASA. [dostęp 2018-05-09]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- F.-B. Hsiao: Microsatellites as Research Tools. Elsevier, 1999-03-12. ISBN 0-08-053652-2.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Aktualne położenie satelity (ang.)