Procesor sygnałowy

Procesor sygnałowy (DSP z ang. Digital Signal Processor, procesor DSP) – oznacza klasę specjalizowanych procesorów do cyfrowej obróbki sygnałów. Charakteryzują się rozdzielonymi pamięciami programu i danych (architektura harwardzka), możliwością równoczesnego odczytu instrukcji i danych, sprzętowym dostosowaniem do wykonywania operacji najczęściej występujących przy przetwarzaniu sygnałów (filtracji FIR i IIR, transformacji Fouriera, korelacji wzajemnej) i potokowym przetwarzaniem instrukcji.

Procesory DSP pojawiły się jako odpowiedź na praktyczne zapotrzebowanie układów w zastosowaniach elektroniki przemysłowej.

Pierwszy układ aspirujący do klasy DSP – 2920 – został wyprodukowany w roku 1979; zawierał procesor, pamięć EPROM i RAM i przetworniki analogowo-cyfrowe i cyfrowo-analogowe w pojedynczym chipie.

Innymi znaczącymi pionierami procesorów DSP były układy ADSP2181 prod. Analog Devices lub TMS32010 z roku 1982 prod. Texas Instruments.

Zobacz też

• cyfrowe przetwarzanie sygnałów:

• DCT
• dyskretna transformata Fouriera
• szybka transformacja Fouriera
• szereg Fouriera
• falki

• architektura harwardzka
• RISC
• Atari Falcon 030 pierwszy komputer domowy wyposażony w DSP: 32-bitowa Motorola 56001 32 MHz (rok 1992)

Linki zewnętrzne

• DSP Developer's Village – strona firmy Texas Instruments