Procesor sygnałowy
Procesor sygnałowy (DSP z ang. Digital Signal Processor, procesor DSP) – oznacza klasę specjalizowanych procesorów do cyfrowej obróbki sygnałów. Charakteryzują się rozdzielonymi pamięciami programu i danych (architektura harwardzka), możliwością równoczesnego odczytu instrukcji i danych, sprzętowym dostosowaniem do wykonywania operacji najczęściej występujących przy przetwarzaniu sygnałów (filtracji FIR i IIR, transformacji Fouriera, korelacji wzajemnej) i potokowym przetwarzaniem instrukcji.
Procesory DSP pojawiły się jako odpowiedź na praktyczne zapotrzebowanie układów w zastosowaniach elektroniki przemysłowej.
Pierwszy układ aspirujący do klasy DSP – 2920 – został wyprodukowany w roku 1979; zawierał procesor, pamięć EPROM i RAM i przetworniki analogowo-cyfrowe i cyfrowo-analogowe w pojedynczym chipie.
Innymi znaczącymi pionierami procesorów DSP były układy ADSP2181 prod. Analog Devices lub TMS32010 z roku 1982 prod. Texas Instruments.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- cyfrowe przetwarzanie sygnałów:
- architektura harwardzka
- RISC
- Atari Falcon 030 pierwszy komputer domowy wyposażony w DSP: 32-bitowa Motorola 56001 32 MHz (rok 1992)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- DSP Developer's Village – strona firmy Texas Instruments
