Pobożne Nauczycielki Filippini
| |
| Skrót zakonny |
MPF |
|---|---|
| Wyznanie |
katolickie |
| Kościół |
rzymskokatolicki |
| Założyciel | |
| Data zatwierdzenia |
1728 |
| Liczba członków |
750 (2005 r.) |
| Strona internetowa | |
Pobożne Nauczycielki Filippini – żeńskie zgromadzenie zakonne na prawie papieskim, członkowie tej wspólnoty religijnej dodają do swojego nazwiska skrót utworzony z pierwszych liter włoskojęzycznej nazwy zgromadzenia Maestre Pie Filippini M.P.F.[1]
Historia[edytuj | edytuj kod]
Zgromadzenie powstało na wzór wspólnoty Maestre Pie Venerini (Pobożne Nauczycielki Venerini), założonego przez Różę Venerini za pozwoleniem kardynała Marcantonio Barbarigo, biskupa diecezji Viterbo (Montefiascone), w celu edukacji dziewcząt. Hierarcha nie przypuszczał, że siostry zakonne poprowadzą działalność poza jego diecezją, ale w 1707 jedna z Pobożnych Nauczycielek, Łucja Filippini (1672-1732), z pomocą ekscelencji Aleksandra Bonaventura i pobożnych pracowników, którzy posługiwali w parafii św. Wawrzyńca ai Monti, otworzono szkołę w Rzymie, dając podstawę niezależnemu oddziałowi instytutu Venerini[2].
Filippini została zmuszona do zamknięcia tej szkoły, ale w 1708 otworzyła inną przy kościele św. Marii w Traspontina. Do jej śmierci Nauczycielki prowadziły około 40 szkół (w Rzymie, Lacjum, na obszarze Toskanii, gdzie zostały zaproszone przez Kosmę III Medyceusza). Instytut w 1728 został zatwierdzony przez papieża Leona XII i podlegał Stolicy Apostolskiej aż do 1963, kiedy to przeszedł pod kontrolę Kongregacji Zakonnej[2].
Założycielka została beatyfikowana w 1926, a następnie ogłoszona świętą przez papieża Piusa XI w dniu 22 czerwca 1930[3].
Działalność[edytuj | edytuj kod]
Pobożne Nauczycielki Filippini poświęcają się sprawom edukacji chrześcijańskiej wśród młodych[2]. Poza Włochami, są one obecne również w Albanii, Brazylii, Eritrei, Etiopii, Indiach, Wielkiej Brytanii i w Stanach Zjednoczonych[4]. Dom Generalny znajduje się w Rzymie[1].
Dnia 31 grudnia 2005 Wspólnota liczyła 750 sióstr zakonnych w 110 domach[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Annuario Pontificio per l'anno 2007, Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 2007, ISBN 978-88-209-7908-9, OCLC 456597796.
- Bibliotheca Sanctorum (12 voll.), Istituto Giovanni XXIII nella Pontificia Università Lateranense, Roma 1961-1969.
- Guerrino Pelliccia e Giancarlo Rocca (curr.), Dizionario degli Istituti di Perfezione (10 voll.), Edizioni paoline, Milano 1974-2003.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona oficjalna Pobożnych Nauczycielek Filippini. pontificioistitutompf.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-15)].