Podniesienie spiżowego węża
| ||
| ||
| Autor | Jacopo Tintoretto | |
| Rok wykonania | 1575 1577 | |
| Technika wykonania | olej na płótnie | |
| Rozmiar | 840 × 520 cm | |
| Muzeum | Scuola Grande di San Rocco | |
Podniesienie spiżowego węża – jedno z dzieł włoskiego malarza Jacopa Tintoretta.
Tintoretto kilka lat wcześniej uzyskał zlecenie ozdobienia wnętrz Sali dell'Albergo w Scuola Grande di San Rocca. W 1575 roku bractwo ogłosiło kolejny konkurs tym razem na ozdobienie Sali Zgromadzeń na pierwszym piętrze ich siedziby. Malarz i tym razem wykazał się zmysłem handlowca i złożył bractwu propozycje nie do odrzucenia. W zamian za wynagrodzenie za serię obrazów wypłacane jednorazowo, zaproponował dożywotnią rentę w wysokości 100 dukatów. propozycja nie została odrzucona i Tintoretto otrzymał zlecenie które realizował w latach 1575 – 1581. W sali wykonał malowidła plafonowe ze scenami ze Starego Testamentu a obrazy naścienne przedstawiały wątki zaczerpnięte z Nowego Testamentu. Podniesienie spiżowego węża stanowi część trzech obrazów sufitowych będących alegoriami misji charytatywnych, które stanowiły podstawowe zobowiązania scuoli: nakarmienie głodnych, napojenie spragnionych i opieka nad chorymi. Dwoma pozostałymi obrazami są Zbieranie manny i Mojżesz sprawia, że woda tryska ze skały. Sceny z życia Chrystusa przedstawione na ścianach są związane z tymi trzema zobowiązaniami.
Motyw spiżowego węża pochodzi ze Starego Testamentu. Historia opowiada o Mojżeszu, który z rozkazu Boga zrobił węża z miedzi będący symbolem wiary i osadził go na drzewcu. Każdy kto z wiarą popatrzył na niego a był ukąszony przez ognistego węża pustynnego, został uzdrowiony[1]. Alegoria do spiżowego węża została wykorzystana w Ewangelii Jana w odniesieniu do ukrzyżowanego Jezusa, na którego również każdy kto spojrzy z wiarą, otrzyma przebaczenie grzechów i uzdrowienie[2]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marion Kaminski Wenecja, wyd. h.f.ullmann, 2005, ISBN 978-3-8331-2315-3
- Helen de Borchgrave, Chrześcijaństwo w sztuce, Halina Andrzejewska (tłum.), Warszawa: wyd. Horyzont, 2002, ISBN 83-7311-452-1, OCLC 830368934.
